Twee dagen na een marathon is het niet zo'n geslaagd idee om mee te doen aan de droogtraining. De bovenbenen waren, ondanks de vakkundige massage door mijn fysiotherapie studerende dochter op maandagavond, bij het traplopen nog behoorlijk gevoelig. Voor mij is het altijd een goede graadmeter van hoe diep ik gegaan ben. Soms kun je op maandag al gewoon traplopen, soms pas op donderdag of vrijdag.
Als alternatief voor de droogtraining ga ik op de dinsdag na de marathon altijd een stuk fietsen. Uiteraard in een licht verzet. Ik deed het samen met Hen van den Haak, die nog steeds aan zijn heup geblesseerd is en vermoedelijk binnenkort opnieuw onder het mes moet. Samen reden we van De Bult naar Leidschendam, waar we Hans Boers opzochten. Hans had in het laatste uur op de Dominicaanse Republiek zijn voet verzwikt en kan dus voorlopig nog niet hardlopen. Wat dat aangaat is de stand weer gelijk. Een jaar of 4 geleden brak Morena haar enkel, toen ze in Haarlem van het ijs wou stappen, vlak voor ze weer naar de Dominicaanse Republiek zou terugreizen.
Via Stompwijk en Zoeterwoude reden we naar De Bult, waar we na 28 km fietsen na een verkwikkende douche de marathon, de droogtraining en allerhande andere zaken uitgebreid evalueerden, zoals de Amerikaanse vrouw, die er in geslaagd was een tweeling te krijgen van 2 verschillende mannen. Ik weet het: Amerika is het land van de onbegrensde mogelijkheden. Maar je kunt ook te veel buikspieroefeningen doen....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten