Hemelvaartsdag

In mijn jonge jaren stond Hemelvaart in het teken van het dauwtrappen. Nu deed ik dat in die tijd vrijwel ieder weekeinde, maar dat was op weg van "De Hobbit" naar huis, zo rond een uur of 5. Hemelvaartsdag was zo bijzonder, omdat wij die ene dag in het jaar niet om die tijd naar bed gingen, maar er dan juist uit kwamen om met een groep naar het Langevelderslag te fietsen en daar de dag door te brengen. Wij hadden afgesproken om te verzamelen en te vertrekken bij Bas Warnink vandaan. Wat we ook zagen: geen licht in huize Warnink. Dus proberen om hem met subtiel geluid wakker te krijgen.  Welnu, heel de Zichtweg was wakker, behalve Bas. Later mompelde hij iets over "de slaap der rechtvaardigen".  

Met een dik half uur vertraging vertrokken we uiteindelijk via Hillegom naar Langevelderslag. Hier stalden we onze fietsen en wandelden over het strand naar Noordwijk, waar we om een uur of half 9 op het terras, wat het eerste open was de eerste consumpties van de dag nuttigden. Een uur later wandelden we terug en brachten de dag door met luieren, lezen, verder vooral veel drinken en af en toe een duik in de zee. Daar dauwtrappen vooral in de Bollenstreek een traditie was, kon ik het me veroorloven om in Leiden gewoon uit te slapen. Ik kon trouwens weer gewoon traplopen. Om een uur of 9 riep Ada van boven: "De vuilniswagen komt eraan." We hadden dat wel zien staan in het ophaalschema van de gemeente Leiden, maar we dachten, dat dit een vergissing was. Niet dus. Snel de vuilnisbak en die van de buren aan de weg gezet. In het tuincentrum kon ik nog een zak tuinaarde halen, zodat Ada een paar planten kon verpoten. Wat dat aangaat gaat Hemelvaartsdag steeds meer op een gewone doordeweekse dag lijken. Een sluipend proces, waarbij de managers in diverse sectoren stukje bij beetje de verworvenheden van het personeel om zeep brengen. We zijn al het land in Europa met de minste nationale feestdagen, een twijfelachtige eer, die we met Schotland moeten delen. Meubelboulevards, die geopend zijn op Tweede Paas- en Pinksterdag, tuincentra eveneens en ook met Hemelvaart, diverse winkels, die 's ochtends open zijn met Koninginnedag. Ook de bibliotheek is aan deze "modernisering" niet ontkomen: 2 jaar geleden hebben we 5 mei in moeten leveren als vrije dag, terwijl we daar nota bene in 1983 3% salaris voor ingeleverd hadden. Tijdens de ambtenarenstakingen van november 1983 moesten de vakbonden de verlaging van het salaris met 3% slikken. In ruil daarvoor kregen we Bevrijdingsdag voortaan als vrije dag. Op zich natuurlijk bezopen: een nationale feestdag, die maar eens in de 5 jaar vrij is, maar wij hebben dit verworven recht in moeten leveren. Hoezo, afspraak is afspraak.... 's Middags gingen Ada en ik een stuk fietsen. Het was zonnig maar winderig. 

Het eerste stuk ging over de Noordzeeroute naar Den Haag, waar we wat post gingen bezorgen. Het was alvast een voorproefje voor de zomervakantie, als we de Noordzeeroute naar Boulogne sur Mer gaan fietsen, om vandaar via de Groene valleien fietsroute naar Luxemburg te trappen. Zo ver gingen we met Hemelvaart niet. We reden naar Voorschoten, waar we bij Ada's ouders op bezoek gingen. Toen we om een uur of 7 weer thuis waren, stond de teller op ruim 42 km. Maar deze 42 km was heel wat lichter dan die van de marathon.