Vertraging was het kernwoord voor het begin van onze fietstocht door Duitsland. Aanvankelijk zouden we mijn verjaardag vertrekken, maar dit werd uitgesteld tot dinsdag. Achteraf "a blessing in disguise". De regen kwam zaterdagmiddag gestadig naar beneden en dat ging zondag de hele dag door.
Maandag was het wisselvallig. Aan het eind van de middag skeelerde ik nog over de Velostrada tot station Voorschoten. Daar lag wel 10 cm water op het fietspad. Vanochtend was in Trouw te lezen, dat juli sinds 1966 niet meer zo nat geweest was. Nee, we hadden er geen spijt van, dat we met vertraging op vakantie gingen.
We treinden via Schiphol, waar een van onze dochters terug kwam van een vakantie in Asturias bij Siebe. Het kon niet uitblijven: ook haar vlucht was vertraagd.
Via Eindhoven reisden we naar Roermond, waar we rond half 3 wederom met vertraging begonnen.
We volgden de fietsbordjes langs een beek. Na 3 km vertrouwde Ada het niet. Ze vroeg het aan een wandelaar en inderdaad, we mochten weer terug op de heenweg. Na 6 km fietsen waren we 200 meter vanaf het station....
Uiteindelijk vonden we de Rur Ufer Radweg. Via Lerop en St. Odiliënberg reden we naar Vlodrop, waar we in regenjas en regenbroek de Duitse grens overschreden.
Over halfverharde en onverharde paden fietsten we hier langs de Rur, een rustig kabbelend riviertje met af en toe een watervalletje.
We passeerden Effeld en Steinkirchen en kwamen langs Knottenpunkt 23. Het knooppuntensysteem begint dus ook in Duitsland door te dringen. Om 5 uur zagen we wel in, dat we de camping 50 km verderop niet zouden halen. We besloten in "Reitsma 's Route naar Rome" van Hans Reitsma, onze leidraad voor het traject naar Koblenz, een hotel of Gasthof op te zoeken.
In Ratheim kwamen we uit bij "Das Jägershof", maar helaas was er geen tweepersoonskamer vrij, maar we konden daar bellen met "Die Doverenmühle" in Doveren, waar we terecht konden. We fietsten dwars door Hückelhoven naar ons eerste hotel, waar we eveneens een hapje zouden eten.
De koekenpan met 3 soorten vis was zo groot, dat we samen nog niet eens één portie op zouden kunnen. Er is hongersnood in de Hoorn van Afrika en wij laten de helft van ons eten staan, omdat we het niet op krijgen!
Na het eten maakten we nog een avondwandeling door Doveren, waar ons een verrassing wachtte: we sliepen op een waterbed!
We hebben als een blok geslapen. Na een prima Frühstück en een niet zo prima rekening (€ 129,- voor logies en eten), vertrokken we in onze regenkleding. We fietsten eerst naar Hückelhoven, waar we de Rur Ufer Radweg weer oppikten bij de brug. We reden weer over halfverharde en onverharde paden. Ter hoogte van Dovern kwamen we een brug tegen. Toch weer omgereden....
Kilometers lang fietsten we langs de Rur. Nauwelijks merkbaar klommen we, terwijl de regen neerdaalde. We fietsten door Linnich over de Rurallee en door een bos, waarna de waarschuwing "Bücken" bij een lage brug geen overbodige luxe was.
Bij Flossdorf staken we deze snel stromende rivier over bij een Naturschutzgebiet. Bij Jülich was het inmiddels droog geworden en we reden we door naar Altendorf, waar we in het zonnetje bij een stroomversnelling onze lunchpauze namen.
We reden door naar Düren. Hier begon het klimmen. Niet steil, niet lang, maar wel telkens een etage hoger. Wat dat aangaat is het een prima toch voor hen, die "vlak" willen rijden. Over een afstand van 100 km stijg je onmerkbaar 100 meter.
Bij Krauthausen verlieten we de Rur, waar we al snel uitkwamen bij Schloss Burgau, een in een park gelegen goed onderhouden kasteel.
Vlak daarna kwam de eerste echte klim van de vakantie: 9% over 350 meter. Klimmend met mijn zwaar beladen fiets werd ik ingehaald door een jongeman op een racefiets, die me complimenteerde: "Sportlich!"
Bij Stockheim staken we een drukke weg over, waar we een weids uitzicht zouden hebben, maar de bewolking maakte, dat dit toch wat minder was. Wat ook minder was, was de regen. Het werd gaandeweg een steeds heftiger bui. In Zülpich, een fraai stadje, dronken we waat. We hesen ons in de regenpakken voor de laatste 14 km naar Euskirchen.
De regen kwam in verschillende gradaties naar beneden, van normaal tot super.
Vlak bij Euskirchen begon het te onweren en kwam het met bakken uit de hemel. In de stromende regen fietsten we naar die Stadtmitte van het leuke plaatsje Euskirchen, waar we aan de Kirchwall Hotel Regent vonden.
Voor € 65,- konden we kamer 19 krijgen, waar we alle natte spullen te drogen hingen. Want op weg naar Regent konden we zeggen: "Het regent!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten