Het was niet de ideale avond voor de clubkampioenschappen van de IJVL. Mijn bovenbenen waren nog zwaar van de halve marathon van afgelopen zondag.
Desondanks ging ik goed geluimd naar de ijsbaan van Haarlem. Het was in de auto er naar toe al uitermate gezellig. Met Jos Drabbels, Jaap de Gorter, Wil Verbeij en Andrea Landman zat ik met de helft van mijn reisgenoten bij de Elfstedentocht van 11 februari in de auto.
En zo zag ik deze clubwedstrijd ook: als een gezellige avond. En als het schaatsen dan ook nog zou lukken, dan was dat mooi meegenomen.
Na het inrijden zat ik in de rit op de 500 meter tegen Jaap de Gorter. Jaap reed met 51.84 een persoonlijk record, zelf zat ik daar met 1.00.13 ruim 4 seconden boven. Jaap was al gefinisht, toen ik aan de laatste 100 meter begon. Een straatlengte verschil heet zoiets.
Wat dat aangaat keek ik meer uit naar de 1500 meter, waar ik aan Lenny Keur gekoppeld was. Onze p.r.'s liggen maar een seconde uit elkaar. We hebben regelmatig de degens gekruist met de clubkampioenschappen en zijn erg aan elkaar gewaagd. Helaas werden we kort voor de start allebei aan een andere schaatser gekoppeld, doordat er in een rit voor ons iemand uitgevallen was.
Ik reed nu tegen Jaap Plomp. Ik was met 3.01.25 ritwinnaar, Jaap kwam tot 3.08.07.
Thijs Smit zette met 2.04.98 de snelste tijd van de avond neer. Het is een prachtig gezicht, als je iemand met een prachtige techniek in volle vaart vlak langs je ziet zoeven, terwijl je op de inrijbaan uitrijdt.
Bij de prijsuitreiking bleek tot mijn verrassing, dat de Masters, zoals de veteranen tegenwoordig heten, in twee groepen gesplitst waren: onder de 50 en erboven. Zodoende kreeg ik met mijn vierde plaats met de rode lantaarn te horen: "Net naast het podium!"
Zonder halve marathon in de benen was het podium haalbaar geweest. Maar ik had er vrede mee. Ik gunde debutant Cees Servaas zijn bronzen medaille. Een maand geleden was ik immers in een euforische stemming over de finishlijn gegleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten