Het bleek echter iets heel anders te zijn, een soort mini zonsverduistering, doordat de planeet Venus voor de zon langs schoof. Een vrij bijzonder verschijnsel trouwens: op de volgende Venusovergang moeten we 105 jaar wachten. Het zou zo maar kunnen, dat ik dat niet meer mee zal maken.
Desondanks sliep ik dwars door deze Venusovergang heen. Door de eerste "normale" droogtraining na de marathon van Leiden kon mijn lichaam de nachtrust goed gebruiken. We liepen van "de Bult" naar Cronesteyn, waar we een hele serie coördinatie-oefeningen op de touwladder deden. Voor een buitenstaander ziet het er uit, alsof je weinig doet, maar de kuiten ga je toch echt wel voelen. Je doet meer, dan je denkt.
De tweede helft bestond uit een circuit met een achttal oefeningen, met tussendoor een rondje lopen. Behoorlijk intensief dus.
Maar net als bij voetbal kregen we nog een verlenging met een aantal rugspieroefeningen. Ook hierbij geldt: het ziet er makkelijker uit, dan het is. Een van mijn trainingsmaten zei: "Ik zie sterretjes!"
Die zag ik vanmorgen niet, en niet alleen, omdat ik diep sliep.
Zelfs al had ik de Venusovergang willen zien, mijn ogen zijn niet zo scherp, dat ik door de regenwolken heen kan kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten