De verloren bril

Van Ada had ik een boodschappenlijstje meegekregen, waarmee ik de voorraad voor het komende weekeinde alvast aan kon vullen. Ik fietste naar Leiden Zuid-West om bij AH XL de inkopen te doen. Om het lijstje goed te kunnen lezen, had ik mijn oude leesbril meegenomen.
Daar het zonnetje doorgekomen was, fietste ik op de terugweg via het Morskwartier. Door dit ommetje stond de kilometerteller op 9 kilometer. Ik borg de boodschappen netjes weg, maar toen ik mijn reserveleesbril op zijn vaste plek wilde leggen, kon ik deze nergens vinden. Hij zat niet in mijn jas, doch ook niet in de meegenomen tassen. Ik was mijn bril verloren.

Er zat niets anders op dan opnieuw naar het Bevrijdingsplein af te reizen, ditmaal te voet. De meest logische plek was, dat ik de bril bij de kassa had laten liggen. Via het voetpad langs de Korte Vliet liep ik naar het Bevrijdingsplein, maar helaas, de bril was niet gevonden.
Het was natuurlijk mogelijk, dat de bril in mijn winkelwagen was blijven liggen, maar in een XL met meer dan 100 winkelwagens is dat niet zo snel terug te vinden. Ik liet mijn telefoonnummer achter voor het geval dat....
Een derde mogelijkheid was, dat de bril in de rode kunstleren hoes op weg naar huis uit mijn jaszak gevallen was. Ik liep dus de route naar huis, die ik een uur ervoor gefietst had.

Nu zag ik her en der wel wat glaswerk op straat liggen, maar dat betrof vooral kapotgegooide bierflesjes, maar het glaswerk, dat ik zocht, vond ik niet. Zo kwam ik na 9 kilometer lopen thuis zonder de verloren bril.

Nee, wat dat aangaat was het geen briljante loop.

Naschrift:
Vrijmiddag ging ik nog even naar de winkel terug om te vragen, of mijn leesbril soms gevonden was. Helaas.
Ik stak de weg over om bij het politiebureau te vragen, of de bril soms op straat gevonden was. Zij konden mij ook niet helpen. Alle gevonden spullen gaan tegenwoordig naar de gemeente Leiden.
Een geruststellende gedachte: mocht u ooit uw verstand verliezen, dan kunt u bij het Stadhuis van Leiden terecht....