Happy Valley

Na het ontbijt en de koffie vertrokken we op Eerste Paasdag in de richting van Coulsdon voor een wandeling door the Happy Valley.

Het was bewolkt, maar de zon kwam er af en toe doorheen. Het was dan ook warmer dan de afgelopen dagen.

Bij "The Fox Pub" wandelden we het natuurgebied op de grens van Surrey en London in.


Aanvankelijk was het een vrij vlak heggenlandschap, maar na een halve mijl kwamen we na een bocht ineens uit bij een uitzicht over de vallei.

We daalden af en kwamen bij de bossen, waar geprobeerd wordt leefruimte te creëren voor de zeldzame hazelmuis.

Het was hier modderig, maar dat veranderde, toen we ter hoogte van Old Coulsdon gingen klimmen.

Het uitzicht werd prachtig. In de verte kon je London in de zon.

Aan de andere kant zag je het typisch Engelse landschap met lieflijke dorpjes, heuvels en door heggen omzoomde weilanden.




Op de top van de heuvel kochten we een ijsje bij de ijscowagen voor we in het vrij dichte bos afdaalden in de richting van Chaldon.


We liepen een stukje langs de weg en zagen een dode vos langs de kant van de weg liggen.

Bij de kerk uit 1086, een robuust gebouw, dat de Normandiërs gebouwd hadden, liepen we over een akker, waar nog niets ontkiemd was. Een man passeerde ons. Hij was zijn autosleutel verloren, toen hij zijn hond uitliet.

Vanaf de akker wandelden we een bos in, waar we de eerste bloeiende blue bells zagen.


Hier aten we onze bananen op.


Vanuit het bos volgde een nat akkerpad, voordat we een weg overstaken en over het terrein van een boerderij liepen.


Het uitzicht was hier fantastisch mooi met de heuvelruggen ten zuiden van the North Downs Way en de vallei diep onder ons.

We klommen nog een klein stukje door voordat we af gingen dalen over een blubberpad.


We waren blij, dat we linksaf mochten slaan om over een pad tussen een bos en een boerderij lopen, maar het was vreugde van korte duur. Het droge deel liep vrij steil af en was erg glibberig, zodat we met echte baggerpoten een paar honderd yards verder een droger pad vonden.

Over de gewone weg wandelden we terug naar Caterham, waar we een vos in het dorp rond zagen rondstruinen.

Om 4 uur waren we terug bij het huis van Ana en Siebe, waar we de Noor Alexander Kristoff onze Niki Terpstra zagen verslaan in de Ronde van Vlaanderen.

We hadden nog tijd om "Het stenen tijdperk" te spelen voor het Paasmaal. Siebe wist de ontberingen uit de oertijd het beste te doorstaan, waarna we aan de stew met aardappels, wortels en gebakken beenham konden beginnen.

's Avonds speelden we "Ticket to ride" en ook hier wist mijn zoon de treinreis het snelst te volbrengen. Met nog een afzakkertje in de vorm van bier of cider sloten we deze "Happy day" af.