Maar dan wel in een gematigde vorm. Waar het schoonheidsslaapje van Doornroosje een eeuw duurde, daar was de schoonheidsslaap van mijn prachtige prinses beperkt tot een decade. Je moet immers niet gaan overdrijven. Waar ik haar gisteren als vijftiger een nachtkus gaf, kuste ik haar vanmorgen als zestiger wakker.
Albert Einstein wist het al: tijd is relatief.
Maar goed, bij zo'n bijzondere gebeurtenis hoort een cadeau en als bibliothecaris is de kans erg groot, dat zo'n geschenk in boekvorm ten tonele verschijnt.
In dit geval het boek "Fietsen rond Het Kanaal" van Kees Swart.
We gaan de komende zomer deze mooie route in Engeland fietsen. Inclusief familiebezoek uiteraard.
Daarbij zullen we wat woeste hoogten moeten beklimmen.
Ach ja, het leven met mijn eigen Doornroosje is een sprookje.
Ook al is er geen Doornroosje zonder doornen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten