"Die meneer rent heel hard!"

Traplopen is nog steeds niet mijn favoriete hobby. Dit tekent, hoe diep ik zondag gegaan ben. Voor een behoorlijk geoefende loper zou de gevoeligheid bij het de trap af lopen allang over moeten zijn. Maar de combinatie van 30 kilometer hardlopen met het op de fiets tegen de wind optornen vroeg kennelijk meer van mijn spieren, zodat deze meer verzuurd waren dan gebruikelijk. Temeer daar ik gisteren van het gaatje vullen bij de tandarts naar het roostergaten vullen op mijn werk ook nog eens een storm tegen te verwerken kreeg.

Het was me trouwens zondag opgevallen, dat er bijzonder weinig wielrenners rondreden.

Kennelijk hielden ze niet zo van het beestenweer. Dat was meer iets voor trainingsbeesten. Nu hebben voetballers niet bepaald de naam trainingsbeesten te zijn, maar gisterenavond liet Oranje in een prachtige partij voetbal van 2 kanten zien, dat ze wel degelijk mooi en efficiënt kunnen voetballen. Spanje ging wederom kopje onder.

Vanmorgen had dit trainingsbeest een hersteltraining gepland van 4 kilometer. De eerste kilometer ging moeizaam met stramme bovenbenen. Langzamerhand ging het iets beter, maar ik mocht al blij zijn als ik de 10 kilometer per uur haalde. Vlak voor station De Vink haalde ik een man in, die met zijn zoontje van een jaar of 3 liep te wandelen. Het jochie zei: "Die meneer rent heel hard!"

Ik heb altijd geleerd, dat kleine kinderen de waarheid spreken....