Van Vogezen naar Zwarte Woud

Om een uur of 6 was ik wakker geworden. De dag van gisteren me de stenenregen spookte nog door mijn hoofd. Ada sliep nog door tot een uur of 7. Daar de tent nagenoeg droog was, braken we deze snel op, waarna we ontbeten. Om 9 uur verlieten we camping "Les Cigognes" met zijn loslopende ooievaars, die onder andere wormen eten.
Langs de Thur fietsten we van Carnay via Staffelden naar Ensisheim. Onderweg stuitten we een paar keer op een fietsbord op de naam Bale. Deze plaats konden we niet terugvinden op de kaart. Na 3 keer kreeg ik een ingeving. Bale is de Franse naam voor Basel!

Daar gingen wij niet heen. In een bar in Ensisheim met een prachtig uithangbord van Storky-bier dronken we koffie en jus d'orange, terwijl we ons bogen over ons reisdoel voor de komende dagen. 
Na bestudering van de kaarten en de Bikeline-gids "Flussradwege Schwarzwald" viel de keuze op het Zwarte Woud.

Vandaag zouden we via Freiburg proberen de Titisee te bereiken. Een ambitieus plan.  Na bij de bakker een amandelbroodje gekocht te hebben, begaven we ons op weg.

De eerste etappe voerde via boerenland en bos via Munchhouse en Rumorsheim -le-Haut naar Bantzenheim om bij Chalampe der Rhein over te steken.

Bij Neuenburg reden we Deutschland binnen.

We wilden een rustig fietspad langs de Rijn, maar door allerlei werkzaamheden lag dat pad vlak langs de snelweg. Niet ons ideaal.

We vervolgden de weg over de Süd-Schwarzwald Radweg, die we bij Heitersheim oppikten en die ons licht glooiend via Gallenweiler, Oberkrozingen, Ehrenkirch, Pfaffenweiler en Leutersberg naar Freiburg voerde.

Aan de voet van het Zwarte Woud was duidelijk, waaraan het bos zijn naam ontleende. Het leek vanaf deze kant een donker bos tegen de heuvels van een kilometer hoogte.

Freiburg had een mooi en door de vele studenten levendig centrum. Daar we na een kilometer of 80 fietsen dorstig waren, namen we Milchkaffee en jus d'orange bij "Die schwarzen Katze", waarna Ada nog wat brood en een tweetal donuts haalde bij een volkorenbakker. Kom daar maar eens om in Nederland.

Met de stadsplattegrond in de Bikeline-gids reden we linea recta naar de Dreisam. Langs deze beek trapten we met veel vals plat naar Kirchzarten, waar we in het centrum inkopen deden voor we naar de camping gingen.

De camping was al aardig vol, maar op veld 55 konden we onze tent opzetten. Het aanbod van een Duitse vrouw om de tent in haar tuin op te zetten als er geen plek was op camping "Kirchzarten", was dus niet nodig. Maar het aanbod was wel reuze aardig!

Nadat de Eureka Susten 3XP stond, gingen we naar het naast de camping gelegen zwembad. Het water was vrij koud. In het water was het nog lekker, maar we hadden daarna allebei moeite om ons warm te stoken. Mogelijk kostte de 91 kilometer fietsen toch veel energie.

We aten Mediterrane rijst met broccoli en een wortelsalade met yoghurt met pruimen toe. 's Avonds zaten we in het restaurant op de camping aan de thee, een Rheinwein en een Ganter Heller Maibock.
De Titisee hadden we vandaag niet bereikt.  De zware klim er naar toe komt morgen.