Mårtin Långbrøk en de herrijzenis van het Noorse schaatsen

Het was dit weekeinde onmiskenbaar: we beleefden de herrijzenis van het Noorse schaatsen. Kon de winst van Håvard Lorentzen op de 500 meter bij de wereldbekerwedstrijden in "Thialf" nog als een verrassende uitschieter afgedaan worden, een week later herhaalde de Noorse sprinter in de Sørmarka Arena in Stavanger dit kunstje.

Sverre Lunde Pedersen won de 1500 meter. Op de schaatsmijl pakte diens landgenoot Sindre Henriksen verdienstelijk het brons.

Kortom: in dit Olympische seizoen staan de mannen uit Norge er weer.

Aan de basis van dit succes van dit succes staat de Noorse veteraan Mårtin Långbrøk, die als eerste opstond na de val van het Noorse schaatsen.

De wederopstanding is goed te verklaren. Wekelijks rijdt deze stoere stayer mee in de Leidse IJshal met de "Krasse knarren", door hem omgedoopt in "Kråsse knørren". Een strategisch juiste keuze. Ver weg van de schijnwerpers in de Friese ijstempel "Thialf" trok Långbrøk stilletjes naar de voormalige "Ton Menken IJsbaan", al ruim 40 jaar de bakermat voor veel schaatstalenten en kampioenen.

 Een tweede wijs besluit was om zich aan te sluiten bij de "Kråsse knørren". Hier rijdt voor vele eeuwen schaatservaring rond. Het aantal deelnames aan de Tocht der Tochten en  Alternatieve Elfstedentochten loopt in de vele honderden. Sommige schaatsers hebben zelfs aan de barre Elfstedentocht van 1963 hebben meegedaan!

Als je dit als bagage hebt, is een 500 meter maar een peulenschilletje. Dat had deze vinnige Viking goed begrepen!

Deze mentale training nam Mårtin Långbrøk mee naar Scandinavië. Het heeft eventjes geduurd, maar het resultaat mag er wezen.