Oktopus-reünie

Na gisterenochtend in de Leidse IJshal lekker geschaatst te hebben, fietste ik om 1 uur naar mijn werk. Door de afwezigheid van de conciërge mocht ik deze week langs de filialen rijden om de kratten met boeken te wisselen. Betaalde krachttraining.

Na de rit in de biebauto fietste ik om 4 uur door de duinen richting Noordwijk. Vandaar fietste ik door de duinen en langs de duinrand noordwaarts. Met het prachtige herfsttooi van de bomen was het er prachtig. In dit kleurenpalet reed ik een heel stuk langs het mountainbikeparcours, waar ik ook wel een paar keer rondgereden heb.

Langs het Oostduinse meer trapte ik naar de Ruigenhoek en vandaar langs "De Keukenhof", waar we ooit tussen de toeristen gerend hadden.

 Via Lisse en Lisserbroek kwam ik in Nieuw-Vennep, waar ik samen met mijn neef Dennis bij mijn zus Annie ging eten. We konden bij de soep, andijviestamppot en vla met yoghurt bijkletsen, voordat ik weer verder ging. Om half 8 zouden we bij Carla Beenakker vergaderen over de Oktopus-reünie van 30 juni 2018, waarvoor alle verloven zijn ingetrokken.

Toevalligerwijze was het exact 4 jaar geleden, dat de vorige reünie van "Oktoplus" plaatsvond. De vergadering met dezelfde commissie als destijds was een ouderwets zooitje, dat van lachsalvo's en spitsvondige opmerkingen over en weer aan elkaar hing.

In enkele onbewaakte ogenblikken, waarop we een poging deden om serieus te zijn, namen we onverhoeds een paar beslissingen, zodat in hooguit 10 minuten effectieve vergadertijd
de volgende Oktopus-reünie grotendeels rond was.

Om 9 uur zat ik in regenpak gehuld weer op de fiets. Via Abbenes en Warmond reed ik terug naar de Sleutelstad, waar de kilometerteller aangaf, dat ik in totaal 69 kilometer had afgelegd. Niet gek voor een doordeweekse werkdag, waarop ik ook al ruim 30 kilometer had geschaatst. Maar ja, over een maand moet ik klaar zijn voor de 1000 rondjes van Leiden.