Een zak vol kleren

Ooit vroeg een klant eens aan mij, waar ik mijn kleren vandaan haalde: "Uit de zak van Max zeker?"

Het moge duidelijk zijn, dat onze smaak ietwat uiteen liep.

Het heeft enkele decennia geduurd, maar vandaag ging ik met een vuilniszak vol kleren naar huis. Vol sportkleding wel te verstaan.
Dat het in een vuilniszak zat was reuze praktisch. Januari ging verder waar december mee gestopt was. Met heel veel regen en wind. Op deze plek heb ik wel een betoogd, dat Nederland een soort moesson heeft. Onderstaande neerslagkaart geeft dat heel duidelijk aan.

Gezien de weer grote hoeveelheid regen was zo'n vuilniszak heel praktisch. Hij paste precies in mijn fietstas, maar stak er wel een stuk bovenuit. Zo kwam het toch droog thuis, waar ik de sportkleding van mijn veel te jong overleden schaatsvriend Dick van Beelen uitpakte.

Er zat van alles bij. Van thermisch ondergoed tot salopets en trainingsjacks in allerlei diktes. Samen met mijn eigen sportkleding kan ik me nu nog beter aangepast aan de omstandigheden kleden.
Daarnaast zat er in de zak een helm, een skibril en een paar Salomons-schoenen. Deze heb ik al een keer uitgeprobeerd. Voor de Leidse IJshal zijn deze minder geschikt vanwege het pootje over, maar voor natuurijs zijn ze prima.

De schaatsen zullen hoe dan ook gebruikt gaan worden. Dat geldt ook voor de Bou-Ad-kleding. Ik ga er rustig in rijden. Daar ben ik niet zo moeilijk in.

Voor Edwin Minnee en Hans van der Plas is dit een geruststellende gedachte. Mochten zij bij het schaatsen de behoefte hebben om synchroon te gaan zwemmen, dan hoeven ze geen kleding van IJssport Vereniging Leiden meer aan te trekken.....