Passen en meten

Vanmorgen fietste ik naar de Hoofdbibliotheek om samen met Martine, het hoofd van de Frontoffice, het rooster voor de heropening van de 4 vestigingen te maken. Komende maandag gaan de Hoofdbibliotheek en Hoornes/Rijnsoever open, de week erop Rijnsburg en Valkenburg.

We hebben de eerste 2 weken in weten te vullen. Het was een kwestie van passen en meten, daar we rekening moeten houden met de boekenquarantaine, een prachtig nieuw Scrabblewoord, waarbij boeken 3 dagen onaangeroerd zullen blijven voordat zij verwerkt gaan worden.

Dat het druk gaat worden, dat staat onomstotelijk vast, maar hoe druk het gaat worden, dat blijft een kwestie van gissen. Er moeten dus genoeg personeelsleden aanwezig zijn om de drukte op te vangen, maar ook niet te veel, omdat we elkaar anders in de weg gaan lopen.

Om 2 uur waren we klaar. De eerste week hadden we gecontroleerd en deze zal morgen op intranet gezet worden, ik zal de tweede week morgen controleren en de puntjes op de i zetten. Daarna kon ik eindelijk mijn lunchpakket aanspreken. Na het afronden van wat mailverkeer kon ik als laatste het pand verlaten.

Met een kleine omweg om onbespoten aardbeien uit de kas te kopen fietste ik naar de volkstuin, waar Ada weer druk in de weer was. Na een sinaasappel en een banaan gegeten te hebben en de planten in de kas water gegeven te hebben, reed ik naar huis. Vandaag was er een nieuwe zomerjas bezorgd. Thuis kon ik deze jas passen. De Schöffel outdoor-jas zat als gegoten.

De rits van mijn oude Didriksons 1913 was kapot gegaan. Via de Waddenvereniging had ik een kobaltblauwe waterdichte jas gekocht, die Waddengidsen ook dragen als ze op pad gaan bij het wadlopen. Zo steun ik de Waddenvereniging. Mijn allereerste fietsvakantie was een protestfietstocht van Den Helder naar Esbjerg tegen de vervuiling van de Waddenzee.

Toendertijd was het reisdoel helder vanaf Den Helder. Doordat je in omliggende Europese landen vooralsnog 14 dagen in quarantaine moet, is een buitenlandse fietsvakantie op dit moment geen optie.
We tasten voorlopig nog in het duister als het om het reisdoel gaat.