Droogtraining after the raining

Bij sport is het de kunst om op het juiste moment te pieken. Dat deden we vandaag met de droogtrainingsgroep van de IJVL.

Nadat het zo ongeveer de hele dag geregend had, was het om 7 uur droog, toen ik naar het clubgebouw van "Swift" fietste. Met de nieuwe sleutel konden we voor het eerst sinds september 2019 gebruik maken van de kleedkamers.
Onder leiding van Frank Steenkamp liepen we naar het Romeinse fort, waar vooral de beenspieren het flink te verduren kregen. Daar het gras nog nat was, waren de buikspieroefeningen geschrapt.

Een hele serie schaatsstappen en schaatssprongen met diverse variaties compenseerde het geschrapte deel van de droogtraining. Bijzonder was de K5-sprongen: een schaatssprong met na de landing enkele snelle passen en weer terug springen en daar hetzelfde doen. Qua uitvoering leek het echter meer op  K3-sprongen.

Dat lag niet aan de trainer. Hij had het goed uitgelegd. 
Maar ja, de toon was al gezet, toen één van de deelnemers aan de training tegen een andere zei: "Had je maar beter naar je vader moeten luisteren!"

Na Vaderdag komen ze hiermee....

Zelf luisterde ik ook niet, toen de trainer zei, dat we viermaal een minuut schaatsstappen zouden gaan doen met een minuut rust tussendoor. De pauzes sloeg ik maar over. Daar dit blok schaatsstappen driemaal aan bod kwam, was ik ruim 20 minuten bezig met deze duursportoefening.
Een langskomende fietsster vroeg: "Trainen voor de Elfstedentocht?"

Ik kon dit bevestigen.

Om kwart voor 9 zat de droogtraining erop. Hoe goed we gepiekt hadden, bleek toen ik weer thuis was. Het begon opnieuw te spetteren.