donderdag 3 juni 2021

Oeverlandroute en Groene Hart

Rond half 7 werden we wakker. Ada dacht, dat er een harde wind stond. Er stond wel wind, maar de richting was anders dan gisteren. De constante stroom (vracht)auto's op zo'n 2 kilometer verderop zorgde voor dit geluid.
Om 7 uur kwamen daar de vuilniswagens bij, die met veel kabaal lieten horen, dat zij begonnen waren.

We verlieten de tent. De aangekondigde bui om 8 uur zorgde ervoor, dat wij voor die tijd de tent hadden opgeruimd. Daarna aten we onze boterhammen voor het ontbijt en laadden de fietsen op. 
Om 9 uur reden we "Het Rietveen" af en fietsten door Landsmeer, waar we de laatste Landsmeerminnen ontwaarden.


Over de Oeverlandroute trapten we naar Amsterdam-Noord toe, waar we de pont over het IJ namen.

De bui van 8 uur was niet op komen dagen, maar de schade werd ruimschoots ingehaald. De eerste stevige bui van de dag. Nadat de regenpakken aangetrokken waren, reden we eerst verkeerd, daar er geen bord LF7a stond. We reden terug en vonden wel de juiste route naar de Amstel.

Bij "De IJsbreeker" namen we plaats op het terras, waar we cappuccino en warme chocolademelk met croissants bestelden.

We vervolgden de weg langs de Amstel. Er stond windkracht 4. Deze hadden we goeddeels tegen. Het lijkt niet veel, maar op een fiets met bepakking vang je veel meer wind. Dat kun je als een probleem beschouwen, maar je kunt het ook zien als een goede training van kracht met duur.

Bij Ouderkerk aan de Amstel verlieten we de Amstel en bij een welgemeende waarschuwing volgden we de Waver.

Deze rivier volgden we grotendeels in de Rondehoep en deels aan de overzijde. Deze polder is op wat boerderijen na helemaal kaal, dus de wind had vrij spel.

We namen de veerpont naar Nes aan de Amstel. Bij een oude kerk lunchten we in de luwte, waarna we via  Uithoorn langs het Zijdelmeer tegen de wind in naar Vrouwenakker zwoegden.

Over het deels onverharde pad koersten we op Bilderdam aan. De regenkleding kon weer aan. Dat zou nog een paar keer gebeuren vandaag, want als het zonnetje doorbrak, was de regenkleding weer te warm.

In de stromende regen reden we van Leimuiden naar Burgerveen, waar we op het terras van "De Parel", waar we anderhalf jaar geleden met de familie Breed geluncht hadden, cappuccino, muntthee en chocolademelk dronken met worteltaart erbij.

Voldoende bodem voor de laatste 20 kilometer. Van Nieuwe Wetering reden we via Rijpwetering en Oud Ade naar Leiderdorp, vanwaar we naar de Sleutelstad stoempten.
Thuis laadde ik om kwart over 5 alles af en fietste ik naar fietsenmaker Van Vliet toe, waar de Batavus Galibier zijn jaarlijkse onderhoudsbeurt zou krijgen.
Daarna liep ik de 3 kilometer naar huis toe. Na 80 kilometer fietsen ging het hardlopen opvallend makkelijk.

In 3 dagen tijd hadden we 192 kilometer weggetrapt in temperaturen, die je eerder in begin april verwacht dan eind mei. Desondanks konden we met een goed gevoel onze benen strekken na een leuk Pinksterweekeinde.

Geen opmerkingen: