Omvergekegeld

We konden zowaar weer een keer nachtvorst noteren.

Dat klinkt logisch in februari, maar wie een blik werpt op de 31-daagse temperatuuranamolie ziet dat het al een half jaar achtereen te warm is voor de tijd van het jaar.

Desondanks kwam het tot matige vorst aan de grond.

Na vanmorgen met mijn vrouw de wekelijkse boodschappen bij "De Helianth" gedaan te hebben, fietste ik na de lunch naar de Leidse IJshal. Het was toen net geen 10 graden Celsius.

In het winterzonnetje voelde het nog warmer aan.

In de IJshal was het echter maar een graad of 5. Als begeleider en scheidsrechter bij het Eisstockschiessen ben je dan gekleed op die temperatuur, want bewegen doe je niet zoveel.
Maar de gezelligheid is hartverwarmend. Er was een groep van 6 mannen. De twee trio's waren aan elkaar gewaagd.

Er werd behoorlijk nauwkeurig gemikt. Vaak viel de beslissing pas bij de allerlaatste worp met vaak kerende kansen.

Met pilonnen was de Bavarian curlingbaan afgezet. Aan het eind van het derde potje reed een jong meisje met haar moeder over deze baan. Gekscherend zei ik: "Een bonuspunt voor degene, die het meisje omver kegelt."
Uiteraard deden de mannen dit niet. 
Maar je moet de Goden niet verzoeken. 

Ik maakte een groepsfoto van de 6 spelers met prominent in hun midden degene, van wie het houten handvat van de Eisstockschiessensteen was gebroken.
Ik had het mobieltje aan de rechtmatige eigenaar overhandigd en liep terug om mijn paperassen van het ijs te rapen, toen ik omvergekegeld werd door een kunstschaatser. 

Dat krijg je ervan, als je het waagt om de Goden te verzoeken.

Gelukkig kwam ik er zonder enige schade vanaf. De vele valoefeningen met kinderen hadden toch hun voordeel.