De spanning rond de Oekraïne is de afgelopen maanden aardig opgelopen.
De troepenopbouw aan alle kanten van de grens door Russische militairen beloofde niet veel goeds.
Regeringsleiders en diplomaten reisden af en aan naar Moskou en Kiev in de hoop de zaak nog diplomatiek op te kunnen lossen.
Iconisch is het tafelgesprek tussen gastheer Vladimir Poetin en zijn gast Emmanuel Macron.
Gisteren werd ik wakker. Ik had gedroomd en daarbij kwam het mij onbekende woord "praatzwaluw" ter sprake. Het vatte de situatie van het zoeken naar een diplomatieke oplossing voor mij kernachtig samen.
Van diplomaten is bekend, dat ze veel praten. Vaak in zeer omfloerste woorden.
Nu zijn zwaluwen zeer sierlijke zangvogels, die zich heel flexibel door het luchtruim bewegen. Kenmerkend zijn hun zwaluwstaarten. En laat zwaluwstaarten nu ook dunne strookjes hechtpleisters zijn, waarbij je de randen van de wonden goed naar elkaar kunt trekken.
Diplomatie als een vorm van EHBO.
Maar na de lange toespraak van de Russische president gisterenavond ziet het er naar uit, dat de diplomatie voorlopig op een zijspoor is gerangeerd.
Na de Krim heeft Poetin een begerig oog laten vallen op de rest van de Oekraïne.
Zijn obsessie om het oude Russische rijk in ere te herstellen zal tot veel bloedvergieten gaan leiden. Vladimir, ben je de MH17 vergeten? Hoeveel meer bloed wil je aan je handen?
Luister eens aandachtig naar "Pilgrim" van "Uriah Heep" en neem de tekst goed in je op.
A pilgrim at the grey of dawn
Leaving in the mist of morning
On his journey of goodness
Heaven sent, God blessed
Pilgrim laughing at the world
Spreading joy at the touch of his hand
Wiping out all the misery
Making love and history
Those of us who don't know war
We shouldn't try to make it
'Cause so many did and even more died
Do you think you could take it
'Cause Love lies waiting at our back door
Such a beautiful matter of fact
Life's like an apple with love as the core
And I'll tell you 'bout that
Just a man in my prime
Love was there but I had no time
I was cheered and adored
And I thought fame was all the world
Battles won and victory cheers
Were the sounds I'd heard for years
But the woman I really loved
Was losing me to all this blood I only knew I had to win
And build a world where I was king
But leaders come and leaders go
And that's the truth I came to know
Love or war I could not choose
And so both I had to lose
Beter laat dan nooit. Laat de praatzwaluwen terugkeren. Bij de Eerste Wereldoorlog dacht men immers ook, dat het maar een korte zou worden.
Het liep ietwat anders....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten