Vannacht was weer droomrijk, Ada en ik waren naar Nieuw-Vennep gelopen en zij wilde del terug lopen.
"Je hebt al een halve marathon gelopen", zei ik.
Verder droomde ik, dat "Son Ar Chistr" van Alan Stivell dankzij EO-jongeren een grote hit geworden was in Nederland. Ze moesten eens weten....
Toen moest de dag nog beginnen. Bij het ontwaken regende het. Ik wachtte tot de regen minder werd. In een lichte regen begon ik aan mijn loop.
Ik liep naar El Collau en vandaar over verharde wegen naar El Remediu voor een rondje om de kerk.
Via La Pria liep ik op huis aan, waar ik de tafel dekte na 7,7 kilometer hardlopen.
Na de douchebeurt ontbeet ik met Siebe, Ana en Ada. Ik zou nog wat boodschappen gaan halen bij Alimerka. Via een andere route wandelde ik naar Nava toe. Ik stak de provinciale weg veel sneller over. 
Zo liep ik via Villa en Villabona naar Alimerka toe, waar ik melk en tonijn haalde.
Daarna ging ik naar een bloemist voor een witte orchidee voor Ana en Siebe. Daarna liep ik naar huis, waar ik aankwam na 7,1 kilometer wandelen.
We aten macaroni met gemengde groente en tonijn. Met deze bodem in de maag vertrokken Ada en ik voor een wandeling, die Siebe voor ons had uitgezet.
We liepen naar het spoor, waar we een stuk langs liepen. Vandaar wandelden we naar de weg, die ik vanmorgen naar El Remediu had gerend.
Ook de route naar La Pria was dezelfde als vanochtend. Bij La Pria ging het steile weggetje al gauw over in een onverhard pad.
Zo klommen we naar een hooggelegen pad.
Het begon vlak bij de top flink te betrekken en we hielden het niet droog. Onder een paar grote bomen schuilden we.
Toen de regen minder werd, klommen we over het onverharde pad, dat in een kleine beek veranderd was.
We kwamen langs een crossterrein, dat stukken heide omvatte.
In dit deel van de wandeling had je een goed zicht op de steengroeve.
We daalden af naar Villamartin Altu, waar we op een stenen muur ons brood oppeuzelden. We zagen een wielrenner in ons bekende kleding ons tegemoet rijden. Siebe reed de route in omgekeerde richting.
Hij gaf aan, dat we halverwege waren.
We staken de drukke weg bij Viobes over en daalden daar over een onverhard pas naar Paraes.
Over een voor ons nieuw pad liepen we over het erf van de boerderij met de waakse honden naar de Oude Romeinse weg en vandaar naar het huis van Ana en Siebe.
We hadden 14,3 kilometer gewandeld. Tezamen met de loop en de wandeling van vanmorgen kwam ik uit op ruim 28 kilometer. Ik voelde me aardig gaar.
We deden nog een laatste keer deze vakantie de wasmachine vol. We aten 's avonds aardappels met sperzieboontjes en stukjes spek. Ik werkte het dagboek bij , waarna we om een uur of 11 na een vermoeiende dag onze nachtrust gingen pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten