Wie komt er alle jaren?

De eerste zin paste wel bij deze week. Na onze aankomst dinsdagavond na een familiebezoek in Spanje pakte ik gisteren de draag weer op met het geven van schaatsles in IJshal De Vliet. Vandaag volgde de gebruikelijke dubbelslag op donderdag.
Vanmorgen schaatste ik na een afwezigheid van ruim 3 weken voor het eerst weer de gebruikelijke piramide van 100 rondjes met de "Krasse knarren". Ik was in topvorm, toen ik naar Asturias vertrok en daar heb ik met iedere hardlopen in de heuvels aardig aan de conditie gewerkt.

Maar conditie en schaatsconditie zijn 2 verschillende dingen. Vandaag was de proef op de som. Deze begon perfect, toe ik tegelijk met "Krasse knar" Siem van der Geest de ijshal betrad. Hij rijdt zijn rondjes onder de naam "Don Simon". En laat ik die appelsap nou wel eens gedronken hebben....

Het schaatsen ging ook goed, getuige een tweetal rondjes van 34,1. Dat er net geen 33-ers in zaten, zie ik niet als een probleem. En de meeste "Krasse knarren" ook niet....




Na bijgekletst te hebben in de kantine, reed ik in ronduit herfstig weer naar huis toe, waar ik me douchte, mijn baard en snor bijschoor en mijn nagels knipte.

Ik lunchte om 2 uur met Ada, die naar haar moeder was geweest. Daarna maakte ik mij klaar om voor de tweede maal naar IJshal De Vliet. Ditmaal om de kinderen van de IJVL schaatsles te geven. Ja, en in deze tijd van het jaar krijgen we meestal bezoek van een der Pieten. De les was dan ook opgedeeld in twee delen. De eerste helft deden we technische oefeningen, het tweede gedeelte deden we spelletjes met de hele groep. De traditionele marathon over 6 rondjes met een steeds hoger tempo, rondjes rechtsom rijden en tenslotte tikkertje over de hele 250-meterbaan met 6 tikkers. Deze hadden een oranje nop en als ze iemand getikt hadden, gaven ze de nop aan dit kind, dat de nieuwe tikker werd. Deze trainer was in zijn nopjes. 
En als afsluiting: wie komt er alle jaren trouw een chocoladeletter brengen? Inderdaad, een schaatsende Piet!