Uiteraard is er in de diverse media veel aandacht besteed aan het overlijden van Peter Post, de Zesdaagse-renner bij uitstek, maar vooral de grote man achter de fameuze TI-Raleighploeg.
Hier heb ik niet zo veel aan toe te voegen. Er is slechts één verhaal, dat ik jullie niet wil onthouden en dat ik ooit in de kantine van de Leidse IJshal van een oud-renner hoorde, die ten tijde van Peter Post ook actief was op de baan en op de weg.
Behalve dat Post zijn benen liet spreken, liet hij dat zijn beurs ook. Zo verzekerde hij zich er van, dat hij op genoeg steuntroepen van buiten zijn ploeg kon rekenen. Tijdens zo'n wedstrijd in het in die tijd vrijwel altijd uitgekochte Olympisch Stadion in Amsterdam zat de ex-renner, wiens naam ik niet zal noemen, al aan de bar. Zijn deel van de koers zat er al op. In de kantine hoorde hij, dat Peter Post gewonnen had.
"Mooi", was zijn eerste reactie: "Dan heb ik 100 gulden verdiend!"
In het begin van de jaren '60 was dat een heel bedrag, dus deze wielrenner begaf zich zo snel mogelijk naar de kleedkamers om de rekening meteen belastingvrij te vereffenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten