Bekroning

Het jaar 2010 was voor mij een uitzonderlijk goed schaatsjaar. Dankzij een stuwmeer aan verlofuren kon ik heel vaak vrij nemen als er natuurijs lag. En dat lag er nog al eens. In januari en februari heb ik 16 dagen op natuurijs geschaatst, in december 12 dagen. Er zijn heel wat jaren gepasseerd, waarin we het met minder moesten doen. Ik denk zelfs, dat ik in 2010 mogelijk meer op natuurijs gereden heb dan in de 10 jaar daarvoor!

Dé ontdekking van 2010 was de Gouwzee, waar we in februari 3 keer en in december zelfs 8 keer in alle weersomstandigheden en ijscondities aan de slag konden. Kortom, als natuurijsrijder heb ik een topjaar gehad, waarbij alleen de bekroning van een heuse 200 km ontbrak, in februari door dooijijs op Flevonice, met Oudjaar doordat ik verkeerd gegokt heb met de weersverwachtingen.
Momenteel is er sprake van een heuse westcirculatie, en deze wil nogal eens hardnekkig zijn. Een terugkeer van winterweer zit er dus de komende weken niet in.
De bekroning van de afgelopen natuurijsperiode ontbrak dus.

Gelukkig stak trainingsmaat Arthur van Winsen mij de helpende hand toe en was er gisterenochtend in zijn tandartspraktijk wel sprake van een geslaagde bekroning.