Het was een rare zonsopgang. Net als tijdens de zonsverduistering van juli 1999 kwam er een raar soort schemering opzetten. De ochtendschemering was in het oosten een gebruikelijke, maar al fietsend naar Katwijk vertoonde het westelijke hemelgewelf ook een rode gloed.
's Avonds ging ik naar de IJshal, waar in de toegangshal een soort Nieuwjaarsreceptie plaatsvond. "De beste wensen" klonk het aan alle kanten.
Het was weer even wennen om na 3 weken op kluunschaatsen gereden te hebben nu de klapschaatsen onder de voeten te hebben, maar na een paar rondjes voelde het weer als vertrouwd. Alleen de rug was nog niet, wat het zijn moest. Zodoende kon ik niet voldoende druk zetten, waardoor het technisch niet liep, zoals het hoorde. Zodoende bungelde ik aan de staart van de tweede groep, moest ik daar regelmatig lossen, maar kon ik meestal weer aanhaken, als het opstroopte bij het inhalen van het peloton.
Zonder pauze kon ik ruim een uur doorrijden, hetgeen ik niet verkeerd vond voor een training, waarbij ik mijn rug wilde ontzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten