Duizend

Toen ik in de zomer van 2008 voor mijn werk begon aan 23 dingen, was dat het begin van dit blogspot. Of kan ik beter zeggen: het startschot?
Vandaag tik ik mijn duizendste stukje. Als ze van je zeggen, dat je in duizend stukjes bent, dan is er niet veel van je over.
Ik voel me echter met dit duizendste stukje kiplekker.
Duizend is trouwens iets, wat in de sport ook veel voorkomt. Eén van de meest spectaculaire afstanden is de 1000 meter. De verschillen zijn vaak minimaal en de gemiddelde snelheid ligt, verrassend genoeg, hoger dan op de 500 meter.

Men meet tegenwoordig zelfs in duizendsten van secondes, hetgeen een schijnzekerheid van de uitslag geeft. In werkelijkheid kan deze zo op het eerste oog zuivere meettijd juist een vertekende uitslag geven.

Nu ik het toch over duizend heb: een aantal jaren geleden hadden we een forse herinrichting op mijn werk achter de rug. Als bedankje kregen alle vrouwelijke collega's bij een etentje van de directrice een vlijtig liesje.

Voor de mannen moest ze nog wat bedenken.
Ik had wel een suggestie: "Geef ons maar duizendschoon!"

Denk maar niet, dat ik op mijn lauweren ga rusten. Ik ga de komende jaren onverdroten voort met het schrijven van stukjes.

Hopelijk zult u het met net zo veel plezier lezen als waarmee ik ze geschreven heb.
Uiteindelijk hebben die duizend stukjes me twee boeken opgeleverd: "Molen- en Merentocht", dat vorig najaar uitkwam.

En "De Elfsteden toch gereden", dat op 14 april aan een prille vijftiger werd gegeven.