Kapitein Rob in de Weerribben

De vogels kwinkeleerden op Eerste Pinksterdag naar hartelust. Het was dan ook al half 6. Toch nog in slaap gevallen. Om 7 uur schreef ik het dagboek bij, terwijl Ada als een Doornroosje doorsliep.
Na een douchebeurt zaten we om 9 uur aan de ontbijttafel. We maakten de lunchpakketten klaar voor bij het roeien, waarna we onder luid geschater een stevige bodem legden voor de inspanningen in de boot.
Om kwart over 10 vertrokken we van "De Landerije". Diverse keren waren we startklaar, maar dan kwam iemand er weer achter, dat hij of zij iets vergeten was. Ondanks de strak blauwe lucht werden diverse paraplu's gehaald, die als parasol dienst zouden kunnen doen.
Met een kleine variant werd de route van gisterenmiddag in omgekeerde volgorde gereden. Zo kwamen we om 20 voor 11 in Kalenberg uit, waar we de 3 kano's, die we gereserveerd hadden, te water lieten.

Tot zo ver ging alles goed. De eerste keer in een kano stappen is altijd spannend. Deze wankele boten maken bewegingen, die je zelf niet van te voren hebt bedacht. Teneinde mijn passagiers het vertrouwen te geven, dat je veilig bij mij in de boot kon stappen, verscheen ik in zwembroek en in een snel drogend hardloopshirt.
De stuurtassen werden veilig weggeborgen in de behoorlijk waterdichte tassen van de slaapzakken en slaapmatjes.
Vanaf de verhuurder Pieter Jongschaap roeiden we eerst een stuk over de Kalenberger gracht. Deze was redelijk druk. We trokken veel bekijks met Ada, die vooraan roeide, Tim in het midden onder een oranje paraplu en met een fleece met lange mouwen en een stretchbroek met lange pijpen aan en met mij als roeiende stuurman aan de achterzijde van de kano.

Kapitein Rob en Joep Kapiteyn hadden een kano met Nel in het midden. Twee kapiteins op een schip, dat kon nooit goed gaan....

Bas en Margriet bemanden de tweepersoonskano.

Nu hebben Ada en ik niet hetzelfde ritme van roeien, dus we kwamen al snel achter te liggen.

We waren blij, dat we al snel de Kalenberger gracht met zijn door motorboten veroorzaakte hoge golven konden verlaten. We roeiden de Lokkenvaart op. We moesten de gele pijlen van de Kalenbergroute volgen.

Na een kilometer sloeg de Weerribbenroute met zijn groene pijl linksaf. Wij roeiden gewooon door, op gepaste afstand van de andere twee kano's.

We genoten volop van de prachtige natuur: de rietvelden, de berken, de libellen en waterjuffers, de schaatsenrijders, de dotterbloemen en waterlelies.

Op dit gedeelte werd Tim herkend. Een vrouw zei tegen haar kind: "Kijk, de koning!"

Bij een rijtje huizen aangekomen sloegen we rechtsaf en kwamen zo bij de aanlegplaats van een andere kanoverhurder. Hier legden we aan bij restaurant "De Weerribben" om op het terras koffie, koude chocomel en appeltaart te nuttigen.
We waren nu een uur onderweg en moesten terug naar de route over de Lokkenvaart. Door de wind in de rug ging dit vrij snel. Het scheelde trouwens niet veel, of we hadden de vaart niet droog gehaald.

Ada en Tim hadden van plaats geruild en roeien op een opblaasbaar kussentje is toch niet zo'n geslaagd idee. Het scheelde niet veel of we waren omgeslagen.

Vanaf deze kant was de Kalenbergroute wel met een gele pijl aangegeven. We sloegen rechtsaf. Het was bosrijk, dus we hadden veel schaduw.

We roeiden door tot de splitsing van de Weerribbenroute en de Kalenbergroute.

Halverwege dit kanaal stapten we uit bij aanlegsteiger 17, waar we onder de paraplu's onze lunch nuttigden. Af en toe dreef er een wolk voor de zon, maar dat vonden wij op deze bloedhete dag helemaal niet erg.
Ada nam de plek van Tim als roeier weer over en als eerste boot waren we op weg naar de Kalenberger gracht om deze te kruisen.

Achter ons hoorden we een hoop kabaal bij de tewaterlating van de kano van Nel, Joep en kapitein Rob. Twee kapiteins op een schip is vragen om moeilijkheden....

Gelukkig was het vrij stil bij het oversteken van het kanaal in het kielzog van Bas en Margriet. Bij de eerste afslag sloegen we linksaf. Hier werden we ingehaald door kapitein Rob en zijn adelborsten.
We hadden hier regelmatig schaduw van de moerasbossen. In de zijsloten wemelde het van de krabbenscheer, die voor de verlanding van de sloten zorgt.

De achterstand op de boten van Bas en Rob werd steeds groter. Bij aanlegplaats 8 wisselden Ada en Tim weer van plek.

De grote groep Duitse tegenliggers waren we gepasseerd met de aanwijzing: "Immer geradeaus!"
Wij maakten een paar bochten om op de vaart van Lenstra te komen. Deze bracht ons op het spannendste deel van de tocht: roeien op de drukke Kalenberger gracht!
De golfslag was veel hoger dan vanmorgen. Soms kwamen 2 grote boten van beide kanten. Het leek wel of je op zee was.

Een speedboot, die op halve kracht langsvoer, veroorzaakte zoveel golfslag, dat de golven in de kano sloegen. Een rondvaartboot, die vlak voor ons kwam varen, maakte het nog onoverzichtelijker voor ons. We waren blij, dat we zonder brokken botenverhuur Pieter Jongschaap bereikten.
Na 4 uur onderweg geweest te zijn, pinde ik de rekening: € 70,-. Voor nog geen € 9,- per persoon hadden we de halve dag plezier gehad. Vooral Kapitein Rob was in zijn element in de Weerribben.

Onder de schaduw van een oude boom namen we op het terras aan het water tonic, icetea, malt- en witbier. De schaatsliefhebbers namen nog een ijsje in de voormalige Nederlands-Hervormde kerk. Zo hebben we op deze bloedhete en vrijwel windstille Eerste Pinksterdag toch nog een kerk van binnen gezien.
Langs het kanaal van Ossenzijl naar Steenwijk trapten we naar Steenwijkerwold, waar Tim en Bas geld pinden. Op de camping waren we flink aan het utteren. Er werd gelezen, dagboek geschreven, er werden hazenslaapjes gedaan en we aten kaas, worst en pinda's, terwijl we in de schaduw wat dronken na 21 km fietsen en 10 km roeien.
Om een uur of 8 aten we tomaten- of groentesoep, waarna de enorme hoeveelheid eieren in een paar enorme omeletten verwerkt werd.



Bij het kampvuur hadden we vla: vanille en boerenjongens. De oude klomp verdween in de vuurton en in diverse stadia brak de klomp.

Terwijl je heel in de verte de wolken vanaf de middag al zag hangen, was het bij ons onbewolkt. Gezellig kletsend en lachend brachten we de avond door om rond een uur of 11 de tent op te zoeken.