Nog even met Ada liggen kletsen voor we er om een uur of 8 uit gingen. Het was frisser dan gisteren, maar het beloofde een mooie dag te worden. We namen een verkwikkende douche, waarna Bas, Tim en Joep naar Steenwijkerwold reden in Joeps auto.
Ik reed er op de fiets heen om bij de lokale fietsenmaker een moertje op mijn achterlicht te laten zetten. De fietsenmaker zag meteen mijn technische vernuft: "Dit schroefje zit nergens aan vast. Een moertje is dus nergens voor nodig!"
Op de terugweg kwam ik Bas, Tim en Joep tegen, die net uit "De Spar" kwamen. Tim kwam meteen op me af met een rood-wit-blauw hesje met daarop "Buiscoach". Met dit hesje om fietste ik naar Ada, die meteen begon over Buijs met uij! Kortom, deze Buijs heeft kennelijk geen coach nodig....
We ontbeten in de schaduw en maakten een lunchpakket klaar alvorens we op de fiets stapten naar knooppunt 23. Vanaf Molenhoek reden we met de wind in de rug naar Dwarsgracht. Hier stopten we bij het terras van "De Otterskooi". Met veel bombarie bestelden we 5 appeltaart voor 8 personen. De ober had dit goed begrepen en begon met: "1 appeltaart met slagroom en 2 vorken!"
Over een fietspad als in Giethoorn fietsten we tot de afslag naar Jonen, waar we de Walengracht op een overvol pontje overstaken.
Door de mooie Achterweiden met diverse grutto's kwamen we in Vollenhove terecht. In dit Zuiderzeestadje waren de Havendagen.
We stalden onze fietsen vlak bij de Hollandse Plaats en kuierden over de toeristenmarkt.
Rob, Joep en ik sjoelden op een enorme sjoelbak. Rob haalde 100 punten, Joep niks en ik kwam tot 700.
Met een drietal onderbroeken in het dessin van de Friese vlag wandelde ik verder door het mooie centrum van Vollenhove. Ik ben nu eenmaal een groot liefhebber van de Elfstedentocht.
Bij de haven zochten we op deze warme middag een schaduwplek op het grasveld bij de grote kerk.
Hier nuttigden we onze lunchpakketten.
Ada en Tim knapten een uiltje, ik schreef in het dagboek en de rest kuierde over de markt.
Na een minuut of 20 pikten ze ons weer op en struinden we de markt weer af, op weg naar de fietsen.
We passeerden een tiental goed onderhouden oldtimers.
Op de Hollandse Plaats namen we bij de ijskar drie bolletjes voor de prijs van 2, terwijl de fanfare voor de tweede keer vlak bij ons begon te spelen. Om 3 uur was het ijs op en zaten we weer op de fiets. Bas en Nel reden op hun Batavus Weekend.
Over de Zuiderzeedijk trapten we naar Blokzijl. Ada en ik pinden € 200,-, waarna we ons bij de rest van het gezelschap voegden, dat onder een tweetal parasols op een terras zat.
De jonge, langharige ober, die veel weg had van de zanger van DeWolff, bracht diverse iceteas, bieren en jus d'oranges, terwijl we ons vermaakten met allerhande sterke verhalen.
Een paar wielrenners toonden ons hun gebruinde torso's. Zij wilden duidelijk gezien worden.
Na een tweede ronde bestegen we onze fietsen weer. Na een stukje over de dijk tussen de Noord-Oostpolder en het oude land gereden te hebben, trapten we tegen de harde wind in naar Nederland.
In het buitenland heeft Nederland de naam klein te zijn. Welnu: ik kan u verzekeren: dat klopt!
Over het fietspad naar Kalenberg kwamen we langs de vogelkijkhut, waar Ada en ik tijdens het rijden van de Zuiderzeeroute geschuild hadden voor een wolkbreuk. Daar hadden we vandaag op deze onbewolkte dag geen last van.
In de luwte van de bossages volgden we de LF22b naar Kalenberg, waar we informeerden naar de mogelijkheden om morgen boten te huren.
De fluisterboten waren op, maar de 2- en 3-persoonskano's waren nog verkrijgbaar. We reserveerden er 3.
Op weg naar camping "De Landerije" volgde een hilarische rit. We haalden tot 3 keer toe een groep van 6 fietsers in, hetgeen best lastig was op de smalle fietspaden door het moeras.
Het blijft een gek idee, maar zodra je de Weerribben uit bent en het kanaal bent overgestoken, begin je al snel aan de lichte glooiïngen van de stuwwal. Totaalstand van de dag was op de camping 51 km. Bij de tenten namen we een biertje of een wijntje, waarna we een uur later begonnen aan de barbecue.
Joep en Rob zorgden er voor, dat we gebraden vlees konden verorberen, wij zorgden voor de sterke verhalen.
Na de afwas was in de wederom prachtige avondschemering een kampvuur.
Ik liep nog even op en neer naar de toiletgebouwen. Nederland stond met de rust met 1-0 voor tegen Bulgarije. Vanaf de heuvel van 15 meter hoog hadden we een prachtig uitzicht. In de verte zag ik een paar reeën lopen.
Bas gaf de op maat gesneden voorzet: "Zo, Kikker, dus jij zag in de verte een paar reetjes?"
"Klopt", antwoordde ik op dit intikkertje: "Maar op de fiets keek ik vandaag van dichtbij al tegen diverse reetjes aan!"
Tim had zijn gitaar gepakt, Bas had wat muziekinstrumenten meegenomen en ik pakte 2 lepels uit de bestekzak.
Joep had door zijn vakantie in Spanje het grandioze optreden van de Oude Hippies gemist. Maar geen nood. Tim had de GROTE LETTER VERSIE op A3 formaat geprint, zodat we alle nummers nog eens doorspeelden.
Blokzijl mag dan de culturele hoofdstad van Overijssel zijn, het culturele hoogtepunt vond plaats in Basse rondom het kampvuur.
We hadden de smaak te pakken en zongen nog een uur lang allerlei liederen.
Bij het songfestival ligt Nederland er in de voorronde steevast uit.
Volgend jaar, zo gaan de geruchten, worden de Oude Hippies naar Zweden gestuurd.
We zijn er klaar voor en Nederland is er mooi klaar mee. Maar er is in ieder geval enthousiast gezongen rond het kampvuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten