Jeugdsentiment en jeugdzonde

Ieder jaar staat op 2 oktober een optreden van "The Shoes" op het programma. De garage tegenover "La Bota" dient als podium, de Herensteeg is het podium.

Om 10 uur fietste ik naar het huis van Jaap de Gorter, waar ik mijn aluminium ros stalde en wandelde door het zeer drukke, maar oh zo gezellige centrum van Leiden naar de Herensteeg, waar ik tussen het toegestroomde publiek door moest slalommen om in "La Bota" te komen, waar ik Jan Verlind en Frits van Huis tegenkwam. De eerste set van het optreden begon. Daar we in een vrij leeg eetcafé recht tegenover het podium stonden, konden we "The Shoes" vrij goed zien, maar ook goed horen.
Na de eerste set gingen we naar buiten, waar ik Arthur van Winsen en Piet Breebaart tegenkwam. De sfeer was geweldig. Door de harde oostenwind was het vrij koud, maar doordat we dicht op elkaar stonden en meedeinden en meezongen was het prima uit te houden.

Voor velen van ons was het jeugdsentiment. Veel aanwezigen in de steeg waren de 50 ook al gepasseerd. "The Shoes" bestaan inmiddels ook al meer dan 50 jaar in de originele bezetting. Een unicum! Maar muzikaal waren het nog steeds jonge honden.
Nu we het daar toch over hebben: na afloop van de derde en laatste set sprak ik Wim van Huis en moest ik hem ernstig berispen.

Voor iedere natuurijsschaatser is het broeikaseffect een ernstige bedreiging. Maar op youtube vond ik het volgende zeer onthullende filmpje.

Daar het een singletje van 40 jaar geleden betreft, kunnen we spreken van een jeugdzonde.

Ik ben echter zeer vergevingsgezind. Het jeugdsentiment wint het uiteindelijk van de jeugdzonde!