We ruimden de kurkdroge tent op alvorens in de schaduw te ontbijten. Om kwart voor 10 reden we van camping "De Scheleberg" af in de richting van Ede. Enkele tientallen mensen in stemmige kleding fietsten ons tegemoet richting Lunteren. Als je op een stralende zondag met een zwart pak aan fietst, terwijl vrijwel alle anderen met korte mouwen rijden, kan dat maar 1 ding betekenen: kerkgang in een zware kerk.
(foto Henri Floor)
Over de prachtige Edese en Ginkelse heide reden we naar Wolfheze en vandaar door de bossen naar Oosterbeek om in Arnhem op het terras van het Theatercafé wat te drinken en een aardbeientaartje te nuttigen.
We trapten naar de Rijn om deze rivier bij Westevoort over te steken. Over de Rijndijk, die net als de rivier flink meanderde, reden we naar Pannerden. Het uitzicht naar alle kanten was schitterend. Via de veerpont belandden we in Millingen.
Daar vandaan waren we snel in Deutschland. Over de dijk reden we naar Rindern, waar we tussen twee wielen lunchten.
We fietsten naar Kleef, waar vandaan we over de Via Romana naar Xanten gingen. Het fietspad liep langs de drukke provinciale weg, die ons linea recta naar Xanten bracht. Onderweg kwamen we langs Kalkar, in onze jeugdjaren een zeer gewild reisdoel.
In Xanten moesten we bij een archeologisch themapark á la Archeon een omweg maken, daar de oude doorgaande weg volledig was afgesloten. Ons restte niets anders dan deze omweg ook maar te maken.
In het oude "Romeinse" stadje namen we bij een ijssalon op de markt latte macchiato en koude melk. De eigenaar verkondigde, dat het zou gaan onweren. Hetgeen klopte.
Nadat we aan de Römer-Lippe-Route begonnen waren, begon het op de weg naar Werrich al te spetteren, terwijl je het gerommel in de verte al hoorde.
Aanvankelijk schuilden we even, maar de bui leek niet door te zetten. We zagen diverse fietsers passeren, dus na 10 minuten wachten gingen wij ook maar weer op pad.
Tot Perrich ging het goed, maar op de Rheindamm gingen de hemelsluizen wat wijder open. Ter hoogte van Wesel staken we der Rhein over. De regen zorgde er echter wel voor, dat we in Wesel wel de verkeerde afslag namen. In dit stadje stapte Ada vrij schielijk net om een bocht. Ik kon haar niet meer ontwijken en knalde met mijn voortassen op haar achtertassen. Beide vlogen eraf.
In plaats van de hoofdroute reden we een variant van de Römer-Lippe-Route. Na wat omzwervingen op een industrieterrein kwamen we zodoende over een soort jaagpad langs een kanaal te rijden.
In regenjassen gehuld aten we onze laatste boterhammen op, terwijl het nog steeds regende. We besloten om in Hinxe op zoek te gaan naar een hotel of een Zimmer mit Frühstuck. Het bleek niet mee te vallen. Ten langen leste besloten we, daar het inmiddels droog was, op zoek te gaan naar een camping.
We volgden de route tot Gartrop, waar we bij het gelijknamige slot aan de overzijde van het kanaal na 125 km fietsen een plekje vonden op camping "Kleinsteinberg". Een flink stuk van de composthoop verwijderd zetten we de koepeltent op.
Na ons tussen half 8 en 8 uur gedoucht te hebben, fietsten we om half 9 naar restaurant "Blumrath" vlak bij Schloss Gartrop, waar we bij een magnifiet uitzicht een visschotel en een Irish stew Duitse stijl namen met Tarte Tarin toe. De ober was zeer gastvrij en gaf ons een paar kleine extaatjes: een klein kopje soep en een glas brandewijn. Rond half 11 kregen we de rekening: € 75,-.
In het donker fietsten we naar de camping, waar we in de klamme tent na in totaal 128 km fietsen vrij snel in slaap vielen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten