Jan Visser

"Begin augustus werd de zomer van 2014 de hemel in geprezen. Niet in de laatste plaats in meteorologische kringen zinspeelde menigeen op de thermisch hoge positie van de zomer als geheel. Van die voorbarige euforie is weinig meer over. De augustuskoelte trekt het zomergemiddelde naar beneden en bovendien valt in veel regio’s voor de tweede opeenvolgende maand veel te veel regen. Met name in het noordwesten kunnen de maandhoeveelheden plaatselijk boven 200 mm gaan uitkomen."
Aldus het citaat van Jan Visser, één van mijn favoriete weermannen op zijn site vandaag. Een van de sterkste kanten van Jan Visser is, dat hij verder kijkt dan de waan van de dag en het weer in zijn context probeert te plaatsen. Daarbij heeft hij een fenomenaal arsenaal aan historische gegevens, waar hij uit weet te putten.
Vorige week haalde hij de lange onafgebroken reeks zomerse dagen in Moskou aan. De laatste keer, dat Moskou zo'n lange, warme serie zomerdagen wist te produceren, was 1839. En vergis u niet: in die tijd had je strenge winters. Vooral de winter van 1845 was historisch koud met Paaseieren op het ijs op 23 maart.
Daarnaast staan er iedere dag prachtige foto's op zijn site, zoals deze van Elly van Niekerk.

In augustus 1990 stond ik zelf op de fraai bloeiende heide op de 78 meter hoge Archemerberg bij Ommen. Die dag fietste ik na 3 weken camping "De Roos" van Beerze naar Leiden, mijn langste tocht ooit. Op een fiets met 3 versnellingen reed ik 242 kilometer op 1 dag. Bij Nieuwkoop kreeg ik toen een gigantische inzinking. Van de ene meter op de andere kwam ik niet meer vooruit.
Vandaag ben ik zowel op weg naar als terug van mijn werk natgeregend. Maar wel met een prachtige regenboog!

Rond half 5 liep ik een rondje van 9 kilometer naar de volkstuin, waar ik water uit de watertonnen in de sloot goot. Er was nog dusdanig veel regen voorspeld, dat de tonnen gegarandeerd over zouden lopen.
Inmiddels is augustus te nat en ligt de temperatuur onder het gemiddelde. De combinatie van instabiele polaire lucht met een zeetemperatuur van 21 graden Celsius zorgt vooral in de kuststreek voor veel neerslag.
In de winter zou deze combinatie voor zeer veel sneeuw leiden.

Zo ver is het echter nog lang niet. De hoge temperatuur van het zeewater baart mij op dit moment zorgen. Allereerst ligt er vermoedelijk een natte herfst in het verschiet. Zolang het zeewater warmer is dan de temperaturen boven het land, kunnen we veel neerslag verwachten.
Het zal afhangen van hoe snel de temperatuur van het zeewater daalt of we een stabiele winterperiode kunnen krijgen of niet. Het effect van een periode van 8 maanden op rij te warm laat zich echter meestal niet in een kwartaal wegpoetsen. Vooralsnog ga ik uit van een winter, waarin de Vogelplas met veel sneeuw het hoogst haalbare lijkt.

Mijn definitieve prognose doe ik eind november, als ik weet, wat de herfst echt gedaan heeft. Als het een aantal dagen schaatsen op de Vogelplas wordt, zal ik daar vrede mee hebben. Alles is beter dan de Hellmannloze horrorwinter van 2014.