De eigenaresse had nog een afspraak staan. Gisteren had zij ons uit de brand geholpen, nu was het onze beurt om wat terug te doen. Zo dronken we koffie bij het ontbijt en deden we er niet moeilijk over, dat we maar 2 bolletjes kregen.
Nadat Ada nog 2 foto's van de 300 jaar oude eik achter de tuin genomen had, reden we om half 9 door Ballenstedt naar Opperode.
Tot Meisdorf ging alles goed. Na eerst in het dorp fout gereden te zijn, ging het op weg naar Ermsleben helemaal fout. Zoals gebruikelijk ontbrak er een bordje R1.
In plaats van af te dalen klommen we 3 kilometer over de Goldberg. Daar was de eerste kruising net na de top. We zaten fout!
Daar de enige weg die kant op afgesloten was, restte ons niets anders dan 3 kilometer dalen door het bos. Weg voordeel van een vroege start.
Via de juiste route bereikten we de hobbelige kasseien van Sinsleben en via Reinstedt reden we langs de beek naar Hoym, waar we bij een bakkerij Milchkaffee, Heisses Kakao en 2 chocoladestangen namen.
Daar we de route weer kwijt waren, hielp een oudere vrouw ons. Ze fietste voor ons uit naar de voetbalvelden. Vandaar vonden we het fietspad langs de Selke naar Gatersleben.
Bij Friedrichsaue vergiste Ada zich in de variant on de Concordia See, zodat we een kilometer terug konden fietsen. Aan de noordkant van het door bruinkoolwinning ontstane meer reden we naar een grote speeltuin om via Neu Königsaue aan een klim van 3 kilometer langs de graanakkers te beginnen.
We werden beloond met een afdaling van 7 kilometer naar Strassfurt. Helaas werd er aan een brug gewerkt, zodat we om moesten rijden via Lödenburg, een omweg van 3 kilometer. Na in de schaduw te hebben geluncht vervolgden we de weg naar die Stadtmitte, waar wederom werkzaamheden waren. Zo misten we een bordje en doolden door het centrum van Strassfurt. Een autochtone fietser reed voor ons uit naar de route toe.
Langs de Bode reden we naar Hohenerxleben, waar we op deze halfbewolkte maar warme dag door een heerlijk koel bos reden. Het plan om een appel te eten op een bankje was niet zo geslaagd. We werden aangevallen door de muggen. De dagen erna hadden mijn benen wel wat weg van de bolletjestrui.
Met de appel in de hand reden we naar Neugattersleben, waarvandaan we vrij lang over betonplaten naar Nienburg moesten klimmen. In het gemeentehuis wist een vrouw ons te vertellen, waar de camping van Bernburg was.
We wandelden van het Rathaus naar het Eiskaffee, waar we een ijsje namen, de bidons vulden en in de lokale krant lazen over die Überschwemmung in Ilsenburg.
In 90 minuten was 10 centimeter regen gevallen!
Er stond ook nog een smeuïg verhaal in de krant over een bruiloft in Ilsenburg. Het bruidspaar had gehoopt op een onvergetelijke dag. Nou, dat was het geworden! De feestgangers moesten de benedenzaal, waar het feest gehouden werd, ontvluchten. In de bovenzaal kon het feest worden voortgezet.
Dit is nog eens in het huwelijksbootje stappen....
Langs de Saale fietsten we naar Bernburg, waar we na enig navragen de camping aan de Saale wisten te vinden. Onder de oude treurwilg zetten we de Eureka Susten 3XP op.
Om half 6 klommen we samen terug naar Bernburg om boodschappen te doen bij ReWe. Bij terugkomst op camping "Schifferklause" waren we de 100 kilometer gepasseerd.
Ada douchte eerst, ik erna. Ada kookte rijst met courgette, tomaat en paprika. Er was yoghurt toe. We aten in de voortent, daar we de zoveelste onweersbui over ons heen kregen.
Ondertussen zagen we minstens 10 kano's langskomen. De Oostduitsers roeiden in het onweer rustig door, net alsof de DDR nog steeds bestond. Ordnung muss sein!
Na de vaat gedaan te hebben zat ik met Ada op de veranda van het toiletgebouw met uitzicht op de Saale. Zonder de vele insecten zou het helemaal prima zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten