Alternatieve wintertriatlon

Het is al weer een kleine 10 jaar geleden, dat ik voor het laatst heb meegedaan aan de door de IJVL
georganiseerde wintertriatlon heb meegedaan.  Door een teruglopend aantal deelnemers werd deze vervangen door een run-skate-run  en weer later door een winterbiatlon, tot ook deze sportieve afsluitingen van het schaatsseizoen werden opgeheven wegens gebrek aan belangstelling.

Bij beide evenementen wist ik een keer het erepodium te bereiken.

Normaal gesproken had ik gisterenavond in Leiderdorp gaan skeeleren, maar Tim en Joep, die kwamen eten, waren door de drukte in het verkeer op de eerste echte stranddag in augustus pas om half 7 bij ons.

Dan staat het niet zo gastvrij als je zelf een half uur later al weer vertrekt om op tijd op de skeelerbaan te zijn. Maar vandaag kwam de herkansing ook al was het op een heel andere manier dan gedacht.
Aan de ontbijttafel vroeg Ada, of ik met haar mee wilde fietsen om een fiets op school te brengen. Dan zou ik hardlopend naar huis kunnen gaan. Halverwege het ontbijt reed ik samen met mijn vrouw de 2 kilometer naar haar werk om vervolgens  via een extra slinger de dubbele afstand naar huis te lopen. Daar begon ik aan het tweede deel van het ontbijt. Ik heb wel eens sneller ontbeten....

Met de eerste 2 onderdelen achter de rug kon ik me op gaan maken voor het derde onderdeel van de Alternatieve winterbiatlon: skeeleren. En daar het daarvoor droog moet zijn, keek ik eerst nog even op buienradar of het droog zou blijven, want in het westen hing nog een donkere lucht. Gelukkig was goed te zien, dat deze wolken snel over zouden trekken zonder lading te lossen.
Wat de wintertriatlon het meest zou benaderen was een rondje Valkenburgse meer. De afgelopen week was het slechtste deel van dit rondje van 12 kilometer, dat bij de wintertriatlon 3 keer gedaan moest worden, geasfalteerd, dus dat maakte dit rondje een stuk aantrekkelijker.

Ik koos er voor om dit parcours met de klok mee af te leggen in plaats van tegen de klok in. De slingerweg in Wassenaar heeft namelijk matig asfalt voor skeeleraars en dat kun je beter maar vroeg gehad hebben. Dan ben je nog fris.
Het asfalt voor het voormalige vliegveld Valkenburg is prima geschikt voor skeelers, dus daar pakte ik nog een paar extra slingers mee. Dat reed heerlijk. De Kooltuinweg was weer wat minder, maar het "verse" asfalt tussen de kassen door was perfect. Het leek wel een net gedweilde baan in de Leidse IJshal. Dit zwarte asfalt leek wel zwart ijs.

Aansluitend volgde het slechtste stuk. Door graafwerkzaamheden liggen er heel wat bakstenen dwars op de rijrichting. Als fietser rij je er zo overheen, maar met skeeleren met je dat toch wat voorzichtiger doen.
Met een rondje om de Stevenshof besloot ik de 23 kilometer skeeleren van de Alternatieve wintertriatlon. Ik had er met volle teugen van genoten!