Maritiem festival

Soms gaat het snel. Er zijn keren, dat het heel lastig is om iets af te spreken met 10 personen. Gisteren lukte het binnen een dag om te regelen, dat we op zondag naar Enkhuizen naar het Maritiem Festival in het Zuiderzeemuseum te gaan.

Om in de stemming te komen draaide ik de cd van "Fungus" in de voorafgaande dagen een paar keer. Shantykoren hebben in het algemeen een hoog "Kaap'ren varen"-gehalte. Maar "Fungus" heeft mooiere nummers op het repertoire dan deze enige hit.

Met Bas en Nel Warnink treinden we naar Enkhuizen toe, waar we onder leiding van gids Rob Ammerlaan door dit prachtige Zuiderzeestadje naar de plaats van bestemming wandelden.
Toen iedereen er was lunchten we gezamenlijk voordat we naar het Zuiderzeemuseum liepen.


Het was na een behoorlijk regenachtige week heerlijk zonnig weer. Het was dus volop genieten van de plek, waar het Maritiem festival gehouden werd.

De eerste muzikanten, die we hoorden, was het shantykoor "De Boekaniers" met een nummer van "Fungus"....

We kuierden rustig door het fraai aangelegde openluchtmuseum.

Zo kwamen we bij de muziektent uit, waar "Enkhuizen 4" een optreden verzorgde.

Onderweg was het voor deze oudere jongeren een feest van herkenning.

De sfeer was muzikaal weer te geven met dit nummer van Wim Sonneveld.

Zo was er ook een wasserij met een muziekinstrument, waarop ik in onze jeugdjaren op gespeeld heb, ook al was ik lang niet zo goed als Ernst Jansz.

De beste groep was bewaard voor het laatste. "Gjalt & Paul" waren muzikaal en qua aankleding de uitschieters. Het was wel heel toepasselijk, dat het optreden van deze Friezen plaatsvond op het terras van de herberg uit Hindeloopen.

Om kwart voor 5 kreeg ik het dringende verzoek, of ik op kon hoepelen!

Een kwartier later vertrokken we met de veerpont naar het station van Enkhuizen, waar we na een korte wandeling belandden op het terras van herberg "De Compagnie" met 20 soorten bier van de tap.

Na de eerste dorst gelest te hebben gingen we om 6 uur naar binnen, waar we met 10 vrienden een zeer gezellige maaltijd hadden met de nodige lachsalvo's.

Gezeten naast Margriet Biemold kwam ik er natuurlijk niet onderuit om als laatste drankje een "Dulle Griet"-bier te bestellen. De meeste mensen zullen "Dulle Griet" alleen maar kennen als een Suske en Wiske-stripverhaal.

Maar als bibliothecaris word ik geacht om de cultuur uit te dragen. De "Dulle Griet" is ook een schilderij van Pieter Bruegel de Oude, waar een heel verhaal aan vast zit.

U ziet het: ik ben een fijnproever....