"Straks krijgen we de volle laag", dacht ik. Dit viel mee. Ik dommelde weer in en was diep weg tot ik om half 7 wederom wakker werd van de regen, terwijl ik de donder hoorde rollen. Ook dit keer bleef het bij een schampschot. Voorlopig althans.
Toen Ada een kwartier later wakker was, ruimden we de tent leeg, maakten deze los en liepen met de buitentent en de binnentent naar het overdekte terras van de Biergarten op camping "Ensdorf".
Hier ontbeten we rustig en laadden alles wat klaar was al op onze fietsen. Toen we zaten te eten kwam de beheerder van de camping aangefietst. We konden de sleutel direct aan hem overhandigen.
We bleken trouwens de juiste keuze te hebben gemaakt. Het regende ondertussen al behoorlijk, dus dat had sowieso een natte tent opgeleverd.
Om half 9 kwam de bakker de camping opgereden, dus hadden we met een volkorenbrood voldoende voedsel voor onderweg.
Over de kledingkeuze was geen discussie mogelijk. Dat werd regenkleding. Om kwart over 9 verlieten we camping "Ensdorf". Langs het nu lege zwembad reden we door het centrum van Ensdorf naar Bous toe, waar de de brug over de Saar naar Wadgassen namen.
Het was niet de mooiste weg. Tot Saarbrücken reden we vrijwel constant langs de snelweg, waarbij we de hoogovens en andere industrie in Völklingen passeerden.
De voorspelling, dat het 's middags droog zou worden bood ons houvast, want het zag er niet naar uit, dat het vanmorgen op zou houden met regenen. In Saarbrücken dronken we bij een Bäckerei warme chocolademelk en koffie met een Schwarzwalder Kirschtorte.
Om 11 uur reden we door het park langs de Saar Saarbrücken uit. Een paar kilometer verderop reden we Frankrijk binnen. De Saar werd Sarre. Dat klopt ook wel. Eeuwenlang deden de Duitsers en de Fransen niet anders dan elkaar sarren....
Gelukkig werd het landschap steeds natuurlijker en werd het om een uur of 12 droog, zodat het regenpak uit kon.
Kilometerslang reden we op een fietspad op de dijk tussen het Saar-Kohlenkanal en de meanderende Saar onder ons.
De eerste sluis, die we passeerden op dit zeer rustige fietspad, was nummer 29. Bij Zetting zaten we op een bank in het zonnetje voor onze lunch. We warmden weer een beetje op, zodat we prettiger door het lieflijke land van Lotharingen langs Wittring naar Sarrable trapten.
Sarrable is een leuk plaatsje, waar we een kijkje namen.
Bij het verlaten van Sarrable zagen we de pikzwarte lucht al hangen, die niet veel goeds beloofde. In de bossen voorbij Bissert begon het te regenen, maar al ras was het een wolkbreuk geworden met de bijbehorende bliksem en donder. Gelukkig hadden we genoeg mogelijkheden om te schuilen onder de vele bomen. Tegen zo'n bui is een regenpak niet echt bestand.
Een minuut of 20 later was het droog en een kwartier later kwam de zon weer door, waarna het even later toch weer regende. Hoezo wisselvallig?
Het was droog toen we om half 4 Mittersheim binnen reden. Op weg naar de camping deden we inkopen in een kleine supermarkt.
Op de kaart stonden wel 7 campings ingetekend op het schiereiland in de Grand Etang de Mittersheim, doch het was slechts een kleine camping te midden van veel privé-vakantiewoningen.
Op een nog vrij leeg grasveld zetten we de Eureka Susten 3XP op, waarna we om beurten gingen douchen en wat ondergoed wassen. Aan de waslijn tussen de bomen droogde het in de zon en de wind zeer snel.
We aten macaroni met prei, wortel, tomaat en zalm. Een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Na de vaat aten we nog een kleine yoghurt.
We wilden op de camping nog wat drinken, maar het terras sloot om 8 uur. Dan maar in Mittersheim wat drinken.
We fietsten naar "Café du Port" aan het kanaal, dat we 's middags verlaten hadden.
Daar dronken we op het terras vol bloemen een kop thee, een glas cider en een Kronenbourg 1664. Het was een heerlijke zomeravond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten