In deze kerk heeft Maarten 't Hart zoveel frustratie opgelopen, dat hij genoeg verhaalstof had om uit te putten voor de rest van zijn leven. Anderzijds zorgde het beroemde Garrels-orgel voor een levenslange liefde voor klassieke muziek bij deze uit Maassluis afkomstige schrijver.
Om kwart voor 4 fietste ik met Ada naar haar ouders. We konden meerijden naar Maasland. Daar werden we uit de auto gezet. Niet omdat wij ons misdragen hadden, zoals u wellicht zou denken, maar omdat dit reuze praktisch was. Terwijl mijn schoonouders bij Marja en Dik gingen eten, wandelden mijn vrouw en ik naar de Buitenhaven van Maassluis, waar we met Paul Crezee hadden afgesproken. We zouden in "'t Hoofd" op de hoek van de Buitenhaven en de Nieuwe Waterweg gaan eten.
De tomatensoep, de bruschetta en de gegrilde zalm smaakten prima. In de avondschemering wandelden we in de harde wind naar de Groote Kerk, waar om 8 uur "Beautiful in Elevation" zou beginnen.
Op het programma stond werk van louter Britse componisten: Herbert Howells, Edward Elgar, Charles Villiers Stanford, Frank Bridge en Benjamin Britten. Het werk van de laatste componist kon mij het meest bekoren. Dat gold vooral voor "Festival Te Deum".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten