Een lang lint

Zoals iedere dinsdagmorgen fietste ik naar de Vondellaan, waar ik in de Leidse IJshal met de "Krasse knarren" de gebruikelijke piramide schaatste. De opkomst was weer hoog te noemen. Het peloton bestond vanmorgen uit 25 man. Dat is wel eens minder geweest.

Bij binnenkomst praatten we uiteraard veel over de nieuwe ijsbaan, die er nu eindelijk gaat komen. De komende 3 jaar schaatsen we nog op de Ton Menken IJsbaan, daarna verkassen we naar IJshal "De Vliet", waarvan op dit moment nog onduidelijk is, of het een baan van 250 of 333 meter lengte wordt.

Wat wel duidelijk is, is dat de vorm op dit moment goed te noemen is. Vooral de 5 kilometer, die ik op kop reed, ging lekker en gelijkmatig. Op dat moment had ik een lang lint achter me. De rest van de piramide reed ik aan de staart van het peloton. Dit houdt wel in, dat het af en toe harmonicarijden wordt, maar dat kun je weer zien als een vorm van intervaltraining. Daar is niks mis mee.

Het is trouwens een prachtig gezicht als je aan de staart van zo'n kleurrijk lint te bungelt. Iedere schaatser had andere kleding aan. En daar iedereen toch een eigen slag heeft, viel er genoeg te zien. Daarnaast is het nog een gezellige groep ook. Met af en toe een geintje tussendoor is het bepaald geen straf om met de "Krasse knarren" te schaatsen.