Nynke Laverman

Het staatsbezoek van Willem-Alexander van Buren en Máxima aan Portugal heb ik met meer belangstelling gevolgd dan eerdere staatsbezoeken. Dat kwam, doordat de Friese zangeres Nynke Laverman en Cristina Branco de fado, de typisch Portugese muziek, zouden zingen.

De belangstelling voor Nynke Laverman is bij toeval ontstaan. Op mijn blog had ik een paar liedjes van de Friese folkgroep "Irolt" staan, die ik in de jaren '70 en '80 diverse keren op heb zien treden.

Op een keer kwam Wierd Wagenmakers naast mij rijden na de gebruikelijke piramide.
"Wat leuk, dat je de dochter van een vriend uit Fryslân op je blog hebt gezet", zei deze "Krasse knar".
"Welke zangeres?", vroeg ik.
"Nynke Laverman", kreeg ik als antwoord.

Helaas moest ik mijn trainingsmaat teleurstellen. De stem op de Friese liederen was van Inez Timmer, de zangeres van "Irolt". Deze is ook duidelijk te horen op "Kattekwae", het volgende lied, waarvan sommigen beweren, dat dit mijn lijflied is.

Toch had Wierd niet helemaal ongelijk. De stemmen van Nynke en Inze hebben wel wat van elkaar weg.

Dit muzikale misverstand kwam weer terug bij het staatsbezoek aan Portugal, waar Nynke de fado ten gehore bracht.

Nu wil het toeval, dat Wierd vanmorgen voor de eerste keer  dit seizoen weer meereed met de "Krasse knarren". Uiteraard nam hij de eerste en de laatste 5 rondjes voor zijn rekening. Met een peloton van 18 man reden we onze rondjes, terwijl op de binnenbaan een paar kunstschaatssters wat kleinere rondjes draaiden. Af en toe ging het serieus hard, maar op een tweetal uitschieters na kon iedereen mee in het peloton.
Het muzikale plaatje had compleet geweest, indien Jan en Henk Versteegen en Wim van Huis van "The Shoes" vanmorgen ook mee hadden geschaatst. Maar helaas. Zij schitterden door afwezigheid.

Helaas. Want muziek en schaatsen gaan heel goed samen.