3 oktober

Twee weken voor 3 oktober overleed Cees Bergman, die beter bekend is als Rubberen Robbie. Voor een Katwijker beheerste hij de rollende Leidse rrr uitmuntend. De Leidse horeca zal vanavond een passend eresaluut geven door om 8 uur vanavond dit liet van Rubberen Robbie te draaien.

Nu we het toch over muziek hebben: in Amerika overleed rocklegende Tom Petty. In 1977 heb ik samen met Bas Warnink, Joep Kapiteyn, Nel Arends en Bert Rijkse op zien treden op Pinkpop.

Zijn begeleidingsgroep had de naam "The Heartbreakers". Gisteren overleed deze zanger op 66-jarige aan de gevolgen van een hartaanval. Tom Petty went  "Into the great wide open"....

De intro van deze 3 oktober mocht dan in mineur zijn, de rest van deze nationale feestdag in Leiden was zoals vanouds in majeur. Na thuis na het ontbijt even een korte maar krachtige bui afgewacht te hebben, fietsten Ada en ik naar het Van der Werfpark, waar we onder de bezielende leiding van Wim de Ru wederom meezongen met het koraal.

Toen Meneer Den Tonckelaar aan zijn rede begon, verliet ik het Van der Werfpark. Ik moest om 9 uur in de Leidse IJshal zijn, waar ik met de "Krasse knarren" zou gaan schaatsen. De opkomst oertrof mijn verwachting. De ouverture van dit seizoen begon met een peloton van 15 man. Dat is wel eens minder geweest. Op het moment, dat ik het spiegelgladde ijs betrad, werd net "Time" van "Pink Floyd" gedraaid.

Met enige twijfel reed ik mijn eerste rondjes. Ik wist niet hoe mijn rug zich zou houden en wilde absoluut niet op mijn gekneusde ribben vallen. Dat gebeurde gelukkig niet. Wel liet ik regelmatig gaten vallen, doordat ik het tempo van het peloton niet altijd bij kon houden. Natuurlijk speelde de voorzichtigheid hierbij een rol, maar doordat ik niet krachtig genoeg af kon zetten vanwege mijn kneuzing kon ik ook minder vaart maken.
Daarnaast legde Gerrit de Mooij de vinger op de zere plek bij de bochtentechniek: "Je moet je heup meer naar binnen duwen!"
Hij had gelijk, maar de stijve rug na de Halve marathon van Katwijk speelde me parten. Souplesse is bij het schaatsen onontbeerlijk. Desondanks mocht ik gewoon de 25 rondjes van de piramide van 125 rondjes voor mijn rekening nemen. En zowaar, dat lukte. De rug werd wat soepeler en deed bijna geen pijn meer. De tweede helft van de training ging derhalve stukken beter. Toevalligerwijs werd toen "Oh Well" van "Fleetwood Mac" gedraaid.

Na de training zaten we met 8 schaatsers aan de koffie en de thee. Om half 12 fietste ik naar huis voor een lekkere warme douche. Daarna was het wachten op de familieleden, die 3 oktober bij ons kwamen vieren. We aten tussen de middag haring met wittebrood.

Om half 2 reden we op 7 fietsen naar het Levendaal, waar we de jaarlijkse optocht bekeken. Ja, en dan heb je altijd lui, die als een olifant door de porseleinkast denderen....

Nu staat 3 oktober bol van tradities. Eén ervan betreft de gaten in de optocht. Een paar jaar geleden is de route van de 3 oktober-optocht omgedraaid teneinde daarvan verlost te zijn. Welnu, uit eigen ervaring kan ik u melden, dat het netto resultaat niet bijster veel anders is. De gaten zijn gebleven.

Na afloop wandelden we door de mooie Leidse binnenstad om onze Spaanse gasten de Breestraat, het Pieterskerkplein en het Rapenburg te laten zien. We sloten de wandeling af met een drankje bij "Sijthoff".
's Avonds sloten we met 3 extra eters 3 oktober af met het traditionele hutspot met klapstuk. Hoe Leids wil je het hebben?