Verkouden

Met griep kun je niet sporten, met verkoudheid wel. Met dit doktersadvies fietste ik vanmorgen naar IJshal De Vliet om te gaan schaatsen. Daar ik niemand wilde besmetten, deed ik eenmaal binnen gekomen een mondkapje op. 

"Zo zou ik geen bank binnen stappen", kreeg ik meteen te horen.

Ik had al besloten om alleen op techniek te gaan rijden, zodat ik op afstand de 100 rondjes van 250 meter van de "Krasse knarren" bij kon houden. Ik reed rustiger dan normaal, maar desondanks was het geen onaardig tempo. Bij de lange series werd ik op een rondje gezet, bij de andere niet. Terwijl het peloton 1 of 2 rondjes rust pakte, reed ik in rustig tempo door, zodat ik weer "bij" was voor de volgende serie.

Nu zit zo'n mondkapje niet bepaald comfortabel. Bij schaatslessen geven gaat het nog wel, bij 25 kilometer schaatsen heb je het gevoel, dat je net wat minder lucht hebt. Maar ja, dat had ik er voor over. Het werkte op die manier ook nog eens als een snelheidsbegrenzer. Elk nadeel heb zijn voordeel.
Ik begin op te knappen. De loopneus, die zondag op volle toeren draaide, is aardig opgedroogd.

Na de 25 kilometer schaatsen maakte ik op weg naar huis nog een klein ommetje, daar het lekker fietsweer was.

Het was heerlijk om in de buitenlucht zonder mondkapje te fietsen....
De rest van de dag deed ik thuis rustig aan.