Het had gisterenavond het begin kunnen zijn van de predroogtraining, ware het niet dat de jarige Hans Boers in de Arena zat bij Nederland-Hongarije. Een gedenkwaardige wedstrijd. Na de oorwassing in het Ferenc Puskasstadion in Boedapest kwam het euvel van de Nederlandse sportploegen weer eens naar voren: na één geweldige wedstrijd denken "we", dat we er al zijn. En als je de tegenstander gaat onderschatten en daardoor nonchalant spelen, wordt het moeilijk om de knop weer om te zetten.
Toen het uiteindelijk door Dirk Kuijt 5-3 werd, zei de commentator: "Dit is een uitslag, zoals die in de jaren '50 voorkwam."
En laten dat nu de topjaren van het Hongaarse voetbal zijn geweest. In 1952 werd het Hongaarse elftal Olympisch kampioen, twee jaar later kwam dit sterrenteam onder leiding van de legendarische Ferenc Puskas, de Hongaarse Johan Cruijff, met oogstrelend voetbal in de finale van het Wereldkampioenschap. De tegenstander was West-Duitsland, dat in de voorrondes met maar liefst 8-3 klop had gekregen van de magische Magyaren. In de finale verloren de Hongaren na een 2-0 voorsprong uiteindelijk met 3-2 van de Duitsers.
Wij zouden met dat trauma 20 jaar later te maken krijgen, toen Oranje de ene na de andere ploeg oprolde met oogstrelend voetbal om uiteindelijk de finale schlemielig te verliezen van onze Oosterburen.
Het verschil met Hongarije is, dat Nederland daarna regelmatig goed is blijven presteren, met nog 2 finaleplaatsen op het WK en het winnen van het EK in 1988. Het Hongaarse elftal viel uiteen in 1956, toen na de Hongaarse opstand veel stervoetballers hun heil in het westen zochten. Puskas werd een grote ster bij Real Madrid. De magie van de Magyaren was uitgewerkt. Die zit nu elders!!
Maar gelukkig hebben de Magyaren hun magische muziek behouden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten