De afgelopen week wilden veel politici mijn stem hebben. Ik snapte er niets van, want door de keelpijn had ik een stem als een schorre kikker. Desondanks waren ze zo dol aan het azen op deze stem, dat het af en toe ontaarde in gedram.
Maar goed, de campagne is geweest met voor mij als hoogtepunt André Rouvoet met deze uitspraak: "Ik ben in Zeeuws-Vlaanderen campagne wezen voeren. Daarbij kwam ik in gesprek met Belgen, die zeiden: "Wij hebben geen regering, maar ik heb er nog geen nacht wakker van gelegen."
"Wij hebben wel een regering", antwoordde ik, "maar ik heb er regelmatig slapeloze nachten door."
Maar goed, hoe grofgebekt de gedoogpartner van het kabinet Rutte ook mag zijn, die anderen de maat neemt over hun democratische gehalte, terwijl hij zelf geen partijdemocratie toestaat, wij hebben in ieder geval nog de gelegenheid om een regering weg te stemmen. In Libië kunnen ze daar alleen maar van dromen.
Ik heb dus gebruik gemaakt van het recht, waar onze (over)grootouders voor hebben gevochten: het stemrecht. Al blijft het altijd maar weer afwachten, wat de politici NA de verkiezingen met onze stem gaan doen. Ik heb zeer provinciaal tegen RW11-West gestemd.
Na mijn burgerplicht te hebben verricht, ging ik met mijn vrouw naar de Leidse IJshal, waar ik les nam bij mede-IJVL-lid Paula van Hoek. Het thema van deze les was de zijwaartse afzet. Ook moesten we regelmatig geruisloos schaatsen. Lastiger dan je denkt! Het was een afwisselende schaatsles met wat oefeningen, die ik nog niet kende. Altijd handig!
De eerste keer op de schaats na IJsstrijd beviel prima. Het schaatsen ging weer als vanouds. Na een 200 km wil dat nog wel eens tegenvallen. Of zou dat toch het effect van de drievoudige massage zijn?
Wat de politici met mijn stem gaan doen, weet ik uiteraard nog niet, maar met de schaatsles bij Paula van Hoek heb ik in ieder geval goed gekozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten