Spiegelbeeld

Deze winter kenmerkte zich door een zeer aparte tweedeling. Op 10 november deed ik mijn voorspelling voor de winter van 2010-2011.
Ik citeer: "Maar er waren meer extreme trekken: tot juli was het veel te droog, maar in een paar maanden tijd is die "schade" intussen volledig ingelopen. Kortom, er is vooralsnog geen sprake van een "normaal" weerpatroon. De kans op extremen blijft dus aanwezig, ook in de winter van 2010-2011."
Feitelijk heeft dit patroon zich deze winter herhaald. December was inderdaad, zoals via diverse kanten al voorspeld, te koud. Meestal zet december de toon voor de hele winter. Nu dus helaas niet. Januari leek meer op een heuse herfstmaand, terwijl februari meer kwakkelen was.

Desondanks heeft december ons zoveel schaatsplezier gegeven, vooral op de Gouwzee, dat ik met veel plezier terugkijk op deze winter.
En het gekke van deze winter is, voor mij zat er een speciaal spiegelbeeld in.

In december heb ik 12 dagen op natuurijs geschaatst en zou ik, terwijl ik in topvorm was, de 1000 rondjes van Leiden gaan schaatsen.

Binnen dus, in de Leidse IJshal en de eerste geplande 200 km van dit schaatsseizoen heb ik door een inschattingsfout van mezelf niet gehaald. Na dit prachtige evenement sloeg het winterweer langdurig om.
In januari en februari heb ik geen meter op natuurijs geschaatst, want de paar winterprikjes waren net te kort om beschaatsbaar natuurijs op te leveren. Ik heb dus alleen op indoorbanen geschaatst. Door wat lichamelijke ongemakken was er bij de start van IJsstrijd sprake van een tobvorm. Desondanks reed ik op de buitenbaan van Flevonice de 200 km zonder inzinking uit.

Na dit prachtige evenement sloeg het weer eveneens om en zitten we nu met een noordoostelijke stroming, die ons in januari veel schaatsplezier op had kunnen leveren. Voorlopig blijft het nog te koud voor de tijd van het jaar.
Zo is er deze winter dus duidelijk sprake van een spiegelbeeld.