Op de laatste donderdagochtend van het mooie schaatsseizoen 2010-2011 reden we met de krasse knarren het schema, dat ik vorige week al had aangekondigd. We begonnen met 15 rondjes, dan 2 rondjes rust en vervolgens 14 rondjes en zo steeds een rondje minder en weer 2 rust.
Wim van Huis gaf het goede voorbeeld en nam de eerste 15 rondjes het kopwerk voor zijn rekening. Telkens nam een andere schaatser een slinkend aantal rondjes voor zijn rekening. Zo naderden we langzaam maar zeker het einde van het seizoen.
Tussendoor werden nog wat foto's genomen van de veteranengroep.
Het ging in een goed tempo, dat steeds ietsje sneller ging. Slechts één keer gingen alle remmen los. Arthur van Winsen wilde een rondje lappen en kopman Bert Raaphorst wilde dat voorkomen. De snelheid vloog omhoog en het peloton werd uit elkaar getrokken.
De traditionele groepsfoto mocht natuurlijk niet ontbreken.
Daarna werden de schaatsen uitgetrokken en gingen we met een groep van een man of 14 naar de kantine. Waar anderen konden genieten van koffie of warme chocolademelk was het voor mij peentjes zweten. Vergeleken met vorig jaar was de opkomst dit seizoen gehalveerd. En dan heb je als coach natuurlijk een hoop uit te leggen. Er zijn er, die voor minder ontslagen zijn.
Maar ik heb mij in duizend bochten had gewrongen, een act waarbij Houdini slechts kinderspel was.
Om de aanwezigen gunstig te stemmen, had ik een bedankje meegenomen om namens de krasse knarren aan te bieden aan Hermien Ravensbergen en Teun de Reede, die op dinsdag- en donderdagochtend in het kassahok zitten en voor Jan van Rijn en Piet Harskamp, die op die ochtenden zorgden voor een gladde ijsvloer in de Leidse IJshal.
Kennelijk heeft het geholpen, want nu mag ik het volgend seizoen toch nog een keer proberen.
Dus, heeft u nog krasse knarren in de aanbieding, waarbij een lichte beschadiging geen bezwaar is en die op dinsdag- en/of donderdagochtend beschikbaar zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten