Nazorg

Gisterenochtend hadden we een vergadering op ons werk, waarbij een van mijn collega's, na uitgelegd te hebben hoe hij een internetcursus in elkaar gezet had, als slotzin zei: "En er is nazorg".
Ik moest hier onbedaarlijk om lachen. Hij vertelde het op een toon, alsof je hier psychische klachten aan over hield.
Maar vandaag moest ik zelf aan de nazorg.
Voor de laatste keer in dit prachtige schaatsseizoen ging ik de schaatsen slijpen.


Voor degenen, die niet weten, hoe dat moet: hier kun je kijken naar een instructieve film.
Het is altijd handig, om de schaatsen geslepen in de kast te leggen. Als je eind september of begin oktober weer het ijs op kunt, grijp je niet mis. Het is vervelend om een nieuw seizoen met botte ijzers te beginnen.
De schoenen werden gepoetst en de slijpplank werd opgeborgen. Dit stukje nazorg hoort er gewoon bij.