Willem Jongsma Classic

Het was een frisse morgen, maar het beloofde een mooie dag te worden. Vrijdag had ik de banden van mijn racefiets opgepompt en de ketting gesmeerd en volgens afspraak was ik om 9 uur bij de Leidse IJshal. We zouden de spullen voor de winterbiatlon op gaan halen bij het transportbedrijf van mijn broers in Nieuw-Vennep.
De racefiets ging in de aanhangwagen en werd er bij firma Breed weer uit gehaald. Hier zag Jos van Teijlingen, dat één schakel niet goed meer was. Terwijl Jos en Rob met de spullen naar de IJshal reden, fietste ik op aanwijzingen van mijn schoonzus Joke van der Poel linea recta naar de fietswinkel van Klaas Balk, waar een nieuw "visje" in de ketting werd gezet, zodat ik met een gerust hart naar Burgerveen kon fietsen.
Ik ging nog even naar het graf van mijn ouders en kwam, toen ik het kerkhof verliet, Jan Schrama, mijn eerste voetbaltrainer bij DIOS, tegen. Nu wil het toeval, dat ik vorige week op mijn werk een vraag moest beantwoorden voor IBI. Iemand zocht een draaiboek voor een feestweek voor kinderen. Al surfend kwam ik op de site van Oranjevereniging "Beatrix" uit Nieuw-Vennep en las daarop, dat Jan Schrama was geridderd.

Volkomen terecht. Wat heeft deze oud-directeur van de Antoniusschool een berg werk verzet voor de bevolking van mijn geboorteplaats! En altijd met een positieve instelling.
Na Jan gefeliciteerd te hebben praatten we een minuut of 5 door, waarna we ieder onze weg vervolgden. Via Burgerveen fietste ik over de Ringvaartdijk zuidwaarts, waarbij ik de Joop Zoetemelk Classic oppikte.

Met 2 andere wielrenners, die vanaf Leimuiden aangereden kwamen, reed ik door naar Rijpwetering, waar een drinkpost was. Na de korte pauze reden we met een groep van een man of 12 richting Leiderdorp.

Het was inmiddels het lekkerste voorjaarsweer geworden, nu de zon aan de blauwe hemel stond te branden. Aan de staart van deze groep reed ik tot de grote rotonde, waar een automobiliste op het laatste moment aangaf, dat de rechtsaf wilde slaan. Daar zij daar voorrang had, moest de groep in de remmen, waardoor een renner op zijn voorganger botste. Er was geen lichamelijk letsel, maar het voorwiel van deze persoon liep een beetje aan.
Ik wachtte deze "pechvogel" op en reed de laatste 5 km met hem naar "de Bult" toe. "Ik heb te weinig getraind", zei hij: "Want opeens zit ik er helemaal doorheen."
"Dat komt door de adrenaline" antwoordde ik: "Bij het schaatsen heb ik dat ook wel eens, als er iemand vlak voor mijn neus onderuit gaat. Je lichaam schiet dan vol adrenaline en dan rijd je een aantal rondjes niet lekker. Even rustig doorgaan en op een gegeven moment kun je je ritme gewoon herpakken."
En dat klopte bij deze deelnemer aan de Joop Zoetemelk Classic ook.
Bij het wielerparcours van Swift aangekomen, zag ik Cor Vergeer staan. Een minuut of wat met hem gekletst.

Dankzij het prachtige weer waren er ruim 4000 deelnemers!
In de kantine schoot Peter Aanhane, de winnaar van de Run-Skate-Run van vorig jaar me aan. Hij zou dit jaar aan de halve biatlon meedoen, daar hij daarna nog mee moest doen met de Voorschotenloop. Ja, bij duursporters is het vaak baas boven baas!
Uiteraard vroegen bij Swift een paar mensen, hoe het met Siebe ging, die momenteel rijdt voor Ciudad de Oviedo uit het Noordspaanse Asturias. Een schitterend vakantiegebied trouwens!!!
Om 12 uur was ik weer thuis. Me gedoucht, de was opgehangen, de lunch klaargemaakt en met Ada samen naar het Bonaventura-College, waar we in de kapelzaal de verschoven repetitie van "Die Schöpfung" hadden. Dirigent Paul Valk, de invaller voor Wim de Ru, had de lachers regelmatig op zijn hand.
In de pauze in het zonnetje met Sjaak Stuijt bijgepraat, waarna we ons tot half 5 vol overgave aan het oefenen van dit meesterwerk van Joseph Haydn wijdden.
We reden naar het station om de trein naar Haarlem te nemen. Willem Jongsma was 60 jaar geworden en onze muzikale vriendengroep wilde dit niet ongemerkt voorbij laten gaan. Op de melodie van "O Fortuna" uit de Carmina Burana van Carl Orff had Bas Warnink een toepasselijke tekst gemaakt.

O voor Willem
Willem Jongsma
zingen wij dit feest’lijk lied:
Hij is jarig
en niet karig
dus geeft hij een heel groot feest
Van de hapjes,
drank en sapjes
neemt hij zelf het allermeest
Dus we zingen
en we springen
voor dat grote knuffelbeest.

Weer een tienvoud
zestig jaar oud
‘t lijkt wel een meerjarenplan
Grote goedheid
wat een leeftijd
het wordt echt een oude man
Stijve botten
zegt ook Lotte
daar word je niet vrolijk van
En van bil ja
met viagra
omdat ‘t niet meer zonder kan.

Lieve Willem
good old Willem
jou treft echt geen enk’le blaam
Je wordt vanzelf
honderdelf
maar wel met een andere naam
Want dat Jongsma
wordt nu Oudsma
Willem Oudsma is oké
Klinkt wel goed, toch
veel plezier nog
zing en feest nog even met ons mee!

Hoezee!!


Nu is voorpret vaak nog groter, dan de pret van een uitvoering. Vorige week vrijdag hadden we dit lied bij ons geoefend en "de aankleding" bedacht. We zouden als Romeinen verkleed gaan. Lakens gedrapeerd om onze ranke lijven en een lauwerkrans op het hoofd.
Om 7 uur zouden we bij Rob en Margriet Ammerlaan een generale repetitie houden. Ada en ik wandelden om half 6 in Haarlem, waar we uiteindelijk bij Entrekoos een vegetarische lasagne en een gevulde bouillabaise aten, voor we met de bus naar Haarlem-Noord reden.
De generale repetitie was hilarisch, vooral toen we onze "bedrijfskleding" tevoorschijn haalden.



Dat gold ook voor de uitvoering in de kantine van Honkbalvereniging Schoten. Bij het omkleden hadden we de lachers al op onze hand.



Ook al ging "O voor Willem" niet helemaal vlekkeloos, het was een geslaagd geheel. Geheel in klassieke stijl werd Willem Jongsma toegezongen.

Het mooiste kwam nog. Een paar vrouwelijke collega's stapten op Willem af en vroegen: "Ben jij aan de viagra?"

Wij waren trouwens niet de enige, die wat deden: zijn zus, zijn collega's en voormalig Stormvogels 8 hadden ook iets voor Willem bedacht.

Daarnaast had Lotte van Walstijn zeer veel werk van de aankleding gemaakt, met als hoogtepunt de foto's van Willem als nieuwste aanwinst van Ajax. Na de kansloze 3-0 in Moskou zou dat trouwens niet eens zo veel uitmaken.
Ook al was het vele staan niet bepaald een ideale voorbereiding op de winterbiatlon van de IJVL de volgende morgen, ik had deze Willem Jongsma Classic echt niet willen missen!