In mijn jeugdjaren heb ik heel wat kilometers gewandeld bij protestdemonstaties tegen kernenergie en haar tweelingbroer de kernbewapening. We zijn inmiddels 30 jaar verder en na Harrisburg en Tsjernobyl krijgen we voor de derde keer de bevestiging van de gevaren van kernenergie, waar we destijds voor waarschuwden.
Na de zware aardbeving en de verwoestende tsunami krijgt Japan nu ook nog te maken met radioactiviteit, doordat de koeling in de kerncentrales van Fukushima is uitgevallen.
Op dit moment wordt met man en macht gewerkt om met zeewater een complete meltdown te voorkomen.
Het laatste redmiddel, een wanhoopspoging dus, want zeewater maakt een kernreactor voor altijd onbruikbaar.
De overigens zeer effectieve kernenergielobby werd niet moe om de gevaren van nucleaire energie te bagatelliseren.
Radioactief afval, dat duizenden jaren gevaarlijk blijft, werd teruggebracht tot een minimale hoeveelheid, dat bij wijze van spreken in een schuurtje opgeslagen zou kunnen worden.
Politici, die bij de huidige forse bezuinigingen, die vooral de gewone burgers treffen, verklaren, dat we onze kinderen niet met onze financiële schulden op mogen zadelen, hoor je over deze ethische vraag niet. Mogen we onze kinderen wel met ONS radioactieve afval opzadelen????
Hopelijk valt het mee en krijgt Japan na de verwoestingen van de aardbeving en de tsunami niet ook nog eens te maken met forse hoeveelheden radioactieve neerslag.
Want ondanks alle veiligheidsvoorschriften en technische voorzieningen kon deze onmogelijk geachte gedeeltelijke meltdown toch plaatsvinden en moeten wij er ernstig rekening mee houden, dat het een volledige meltdown kan worden.
Maar bij alle ellende kun je van één ding op aan. De autoriteiten zullen altijd verklaren: "Er is geen gevaar voor de volksgezondheid!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten