De Horsten en de Hobbit

Om 1 uur zou ik bij station Voorschoten zijn. Ik had afgesproken om met Hans Boers te gaan lopen. Het was lekker winterweer: weinig wind, zonnetje, een temperatuur net boven het vriespunt en een zachte oostenwind.

Het was dan ook een aangename zaterdagmiddag om een blokje door "De Horsten" te gaan lopen.
We liepen het gebruikelijke rondje van 8 km, waarna we ieder ons weegs gingen. Over de dik gepekelde Velostrada fietste ik op huis aan, waar ik me douchte en mijn nagels knipte, terwijl ik naar de 1500 meter voor mannen keek met Pools succes.
Daarna stapte ik weer op de fiets naar Leiden Centraal, waar Ada en ik de trein naar Hoofddorp namen. Hier vandaan wandelden we naar pizzeria Woodstone, waar we om 5 uur hadden afgesproken met de vriendengroep, waarmee we Oud en Nieuw gevierd hadden. We zouden samen naar "De Hobbit" gaan.
In het verre verleden was dit onze stamkroeg en waren we er ieder weekeinde bijna iedere avond wel te vinden. Maar deze jeugdsoos in Nieuw-Vennep, die tegenwoordig de naam "De Stip" draagt, was niet onze bestemming. Dat was de bioscoop, die pal naast Woodstone gelegen was. In zaal 6 draaide om half 7 de film "De Hobbit".

Daar de film in 3D was, kochten we voor € 1,- een 3D-bril. Dat was al de tweede bril, die ik gisteren kocht, maar deze was aanmerkelijk goedkoper. Zo konden we volop genieten van de prachtige beelden, waarbij vogels als het ware letterlijk over je heen vlogen. Inderdaad een nieuwe dimensie in films bekijken.

In de pauze namen we het ijsje, waar we in de pizzeria niet aan toe gekomen waren.

Na afloop van de prachtige verfilming van "The Hobbit" van J.R.R. Tolkien, wiens boeken Led Zeppelin geïnspireerd hebben tot het prachtige nummer "The battle of evermore", staken we het Raadhuisplein over in de frisse winterlucht. In het cultuurgebouw namen we met zijn tienen nog een afzakkertje in het café, dat tussen de bibliotheek en "De Duyker" zat ingeklemd.
Om in de sfeer van "De Hobbit" te blijven met een hoofdrol voor de dwergen, hield ik het bij La Chouffe.

Er werd heerlijke muziek gedraaid, zoals dit nummer van Cream, dat één van de vragen was bij het Top 2000-spel.

Om 11 uur verlieten we het café. Ada en ik liepen door het Bosplan naar station Hoofddorp. In een sloot zagen we het eerste vliesje ijs liggen. Boven onze hoofden zag je aan een onbewolkte hemel de sterren glinsteren. Ik kon niet in mijn ogen kijken, maar vermoedelijk glinsterden mijn ogen ook!