Vijfmerentocht

Voor vandaag was de Vijfmerentocht aangekondigd in de omgeving van Giethoorn. Daar moest je dus niet zijn. Dat kwam mooi uit, want wij waren van plan om net als gisteren naar Blokzijl af te reizen.
Om half 9 waren Jaap de Gorter, Robert Nozeman en ik bij Frits van Huis. Met zijn auto haalden we Martin Raamsman op en met zijn vijven reden we de toeristische route door de Noord-Oostpolder naar Blokzijl. Het parkeerterrein voor dit Zuiderzeestadje stond al bijna vol, maar we konden nog net een plekje vinden middels creatief parkeren.
We liepen een paar 100 meter en trokken onze schaatsen aan. Het was even over 11 uur, dat wij aan de prachtige tocht door de Wieden begonnen. De 5 IJVL-ers waren traditiegetrouw allemaal in andere kledij gehuld. Het is een kleurrijke schaatsvereniging.

Via het Giethoornse meer schaatsten we onder mijn bezielende leiding door naar de Beulaker Wijde. Niet dat ik zo bezielend ben, maar ik kende gewoon de weg. Over de geveegde baan, waarop we gisteren teruggeschaatst waren naar Blokzijl, reden we nu naar de kluunplaats naar de Belterwijde.
Hier hoorden we, dat de Vijfmerentocht vanwege de enorme toeloop was afgelast vanwege te schecht ijs op sommige stukken. Er waren 17.000 schaatsers op af gekomen, waar er op 10.000 was gerekend. Dat krijg je, als je de enige toertocht in het hele land organiseert.

Op de Beulakerwijde hadden we niks van de drukte gemerkt. Op het grote meer had je alle ruimte op de brede banen door het sneeuwlandschap. Op de Belterwijde was het wat drukker, maar het was op deze heerlijke schaatsdag met weinig wind, temperaturen net onder het vriespunt en sluierbewolking prima weer.

Wij gingen op avontuur in de slootjes tussen de rietvelden. We slingerden door dit prachtige natuurgebied, namen een doodlopende sloot, die we uiteraard weer terugreden, en na nog wat slingers kwamen we uiteindelijk bij de Arembergergracht in Belt-Schutsloot uit. In zaal "De Belt" namen we om half 1 een drinkpauze met koffie en chocolademelk.
Ons plan was om naar Zwartsluis te schaatsen, maar daar we achteraf via de Boschwijde naar Belt-Schutsloot gereden waren en aan de andere kant van de brug zaten, reden we weer terug naar een ander deel van de Belterwijde.
Jaap herkende dit, daar hij vorig jaar een lang weekeinde in Wanneperveen gelogeerd had met een groep trainingsmaten, die nu aan de Weissensee heel wat minder schaatsplezier hadden. De Alternatieve Elfstedentocht wordt morgen met 1000 man verreden op een parcours van 4 km lengte. Iedere rijder heeft dus 4 meter ter beschikking!
Wij hadden veel meer ruimte ter beschikking, ondanks dat wij nu de bordjes met "Merentocht" volgden. We schaatsten over papijs onder de brug van de provinciale weg door en tussen de rietkragen door schaatsten we naar Zuideinde. Via twee tuinen, die grondig omgeploegd werden voor veel scherpe ijzer, kwamen we op de route naar Giethoorn.

Martin filmde hier al schaatsend om deze Oerhollandse sport in dit Oerhollandse dorp aan zijn Amerikaanse collega's te kunnen laten zien.

Het ijs in Giethoorn was trouwens van mindere kwaliteit door de vele schaatsers, die hier hun sporen achtergelaten hadden.

Na een tocht onder de vele houten bruggen door draaiden we de Bovenwijde op. Op dit meer reden we langs Smits Paviljoen, bekend van de scene met de koe in "Fanfare" van Bert Haanstra.

Aan de overzijde van dit meer reden we weer naar het zuiden toe, waar we tussen het riet vlak bij Wanneperveen kwamen bij de sloot, die vanmorgen uit het parcours gehaald was. Wij keerden ons om en reden via de route van eerder vanmiddag weer terug naar de Belterwijde. Hier kwamen we Willem van Vliet, Hans van der Plas en de licht beschadigde René Strelzyn tegen.
Het ijs was op dit meer was her en der uitgetrapt. Dit gaf aan Martin de gelegenheid om ons zijn valtechniek te laten zien. Ik kan u verzekeren: daar is niets mis mee! Hij had kennelijk de smaak te pakken, want een kilometer verderop deed hij dit nog een keer. Het "voordeel" van de klapschaats op natuurijs.
Bij een stukgereden stuk papijs volgde ik zijn voorbeeld. De nieuwe binding van de Rossignolschaats is minder robuust. Bij langlaufschoenen is het een voordeel, als je ski losschiet als je valt, bij schaatsen ligt dit wat anders. Mijn schaats kwam vast te zitten en schoot los. Dan kun je als schaatser een heleboel willen, maar dan ga je gewoon onderuit. En als keurig getrouwde man kan ik u verzekeren, dat het geen pretje is, als er een andere vrouw op je valt!

We staken bij de kluunplaats de provinciale weg weer over op weg naar de Beulakerwijde, die we op de nog breder geveegde baan van vanmorgen overstaken langs de kant. Via de Walengracht passeerden we Jonen en bijnet Giethoornse meer reden we langs de noordoostkant op Blokzijl aan. We haalden onze schoenen op en schaatsten naar café "Sluiszicht", waar we de prachtige dag gezellig afsloten.
Bij het verlaten van dit drukke schaatscafé zagen we net René, Hans en Willem van het ijs af komen.

Na de groepsfoto wandelden we door mooi Blokzijl naar de auto. We zagen toen een wel heel bijzondere zonsondergang. Toen de zon bijna onder was, zagen we een brede rode streep vanaf de zon omhoog wijzen.
Zoals ik gisteren al zei: kennelijk heeft de Biblebelt toch een streepje voor. Hoe het ook zij, wij hadden in ieder geval een schitterende dag gehad tijdens onze 66 km lange Alternatieve Vijfmerentocht.