Behalve wat vaker het nieuws uit Leiden volgen dan gebruikelijk, was het verder een vrij normale werkdag. Vrij normaal, want er was nog iets, wat de dag anders maakte. We hadden een personeelsetentje. Deze zou in het Pannenkoekenhuis in het Panbos zijn.
Voordat we om kwart voor 7 naar binnen konden, maakten we met bijna alle personeelsleden een wandeling door het Panbos. We zouden om 6 uur bij de ingang verzamelen.
Om kwart over 5 zat ik op de fiets voor een ritje door de duinen. Op de Boulevard zag ik mijn trainingsmaat Hans van der Plas, die net 10 kilometer gelopen had. Deze "Krasse knar" is net als zijn coördinator al druk in training voor het schaatsseizoen 2013-2014. Langs het duingebied, waar ik zeer veel trainingskilometers met Hans Boers heb gemaakt, fietste ik met een prachtige omweg naar het Panbos.
Het duinbos zag er qua bladgroen heel anders uit als bij de Halve marathon van Katwijk eind september. Op diverse plekken zag je bloesems, die je normaal gesproken eind maart te zien krijgt.
Nu waren er collega's, die het vreemd vonden, dat we geen herten te zien kregen. Gezien het kabaal, dat mijn vrouwelijke collega's wisten te produceren, vond ik dat niet zo heel gek.
Dat kabaal ging trouwens door in het Pannenkoekenhuis, al moet ik er eerlijkheidshalve aan toevoegen, dat ik daar met luide lachsalvo's flink aan meedeed. Vooral toen een collega begon over paaldansen zag ik dat al helemaal voor ogen.
Ik zag haar al staan in een roze latex pakje met veren! Mannen zijn nu eenmaal beelddenkers. Ik had al met al een prima avond.
Dat gold ook voor Leanne. Zij had haar afscheidsavond bij de bibliotheek met een mand met cadeaus, die ze van haar bijna ex-collega's meekreeg, nu ze een andere baan gevonden had.
En terwijl wij onze pannenkoeken verorberden verscheen er een hert, die in het gras langs de kant van het wandelpad een maaltje gras at. Dit maakte de gezellige avond in het Panbos compleet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten