maandag 29 april 2013

De Staat der Nederlanden

Je moet een vreemdeling in Jeruzalem zijn om niet te weten, dat er in de Staat der Nederlanden een troonswisseling plaats gaat vinden.

Radio en televisie staan er bol van en kranten hebben hele bijlagen er aan gewijd.

Ook diverse artiesten hebben op hun eigen manier een bijdrage geleverd.

Temidden van deze overvloed aan feitjes en weetjes vond ik in Trouw een zeer interessant staatje over hoe wij denken over de Staat der Nederlanden.

In deze diagram zijn twee nationale sportsymbolen opgenomen. Gezien de enorme aandacht in de media, die het voetbal krijgt, en dan met name het Nederlands elftal, vond ik het toch enigszins verrassend, dat schaatsen als nationaal symbool hoger scoorde dan het Nederlands elftal.

Op zich wel terecht, want schaatsen is een mooiere sport, hoe leuk voetbal ook kan zijn. Vooral ook, omdat je je eigen falen niet af kunt schuiven naar je medespelers. Ik citeer uit Trouw van zaterdag 27 april enkele uitspraken uit een interview met Koen Verweij, dat verscheen onder de kop "In het schaatsen kom je er niet met leefstijl van een voetballer".
Als jong talent verdiende hij bakken met geld en gaf dat net zo gemakkelijk weer uit aan de meest vreemde zaken. Tot een echte doorbraak kwam het echter nooit. Sven Kramer, nu opnieuw ploeggenoot van Verweij, vat de situatie van Verweij treffend samen: "Hij weet heel goed wat hij moet doen om topschaatser te zijn. Hij wist de laatste jaren echter niet wat hij ervoor moest laten."
Besmuikt lachend geeft Verweij toe dat een leven met grote auto's, veel geld en vrouwen niet erg past in de schaatswereld: "Ik was te veel richting het voetbal gegroeid. Maar zo'n leefstijl kun je in het schaatsen niet gebruiken, omdat je jezelf als individuele sporter nooit kunt verschuilen."

En zo is het maar net!
Zelf weet ik dat maar al te goed. Met te weinig training dacht ik in 1996 de Elfstedentocht uit te kunnen rijden. Ik werd flink met mijn neus op de feiten gedrukt. "Dit nooit weer!", dacht ik, en zelfs kramp in mijn kuit weerhield mij er niet van om in 1997 mij te kunnen revancheren. Sindsdien zorg ik er voor, dat ik dusdanig goed getraind ben, dat ik puur op grond van de basisconditie de Tocht der Tochten uit kan rijden.

Morgen gaan we een wereldprimeur beleven: nooit eerder is er iemand staatshoofd geworden, die de Elfstedentocht heeft uitgereden. Bij alle interviews, die gegeven zijn, is er helaas nooit diep ingegaan op het volbrengen van de Elfstedentocht door de kroonprins, toch een ultieme proeve van bekwaamheid. Ik neem tenminste aan, dat Willem-Alexander van Buren ook zijn inzinking(en) gehad moet hebben. Hoe zijn voorbereiding geweest is, hoe de tocht zelf verliep? We weten het niet. Maar één ding weten we wel: Koning Willem-Alexander van Buren heeft voldoende doorzettingsvermogen!

Geen opmerkingen: