Ut Kulleke

Dit Paasweekeinde beleven we een scherpe daling van de temperatuur. Gisteren zaten we ruim boven de 21 graden, vandaag halen we niet eens de helft van die maximumtemperatuur.

Toch is die temperatuurval met Pasen niet uniek. Bij mij kwam meteen Pasen 1979 uit mijn geheugen bovendrijven. Toen beleefden we hetzelfde.

Op zaterdag 14 april was ik met de bus vanuit Nieuw-Vennep naar Amsterdam gegaan. Ik had afgesproken met Sanne Baessler uit Bremen, die het Paasweekeinde met haar broer doorbracht in Mokum. Ik had haar leren kennen bij  de protestfietstocht langs de Waddenzee, toen zij vanaf Bremen meefietste naar Esbjerg. Tim de Beer zou haar hebben ontmoet met de gevleugelde uitspraak: "Bist du es mein Schönchen?"
Ik begroette haar gewoon als Sanne. Daar ik al bijna 3 jaar aan de Frederik Muller Akademie in Amsterdam studeerde, mocht ik als gids fungeren in de drukke binnenstad van onze hoofdstad. Het was zaterdag heerlijk weer.

Op Eerste Paasdag waren mijn ouders 42 jaar getrouwd, dus wij hadden thuis een huis vol. De dag erop ging ik met Bas Warnink, Nel Arends, Tim de Beer en Joep Kapiteijn naar Reek, waar in een circustent bij "Ut Kulleke" een folkfestival werd georganiseerd.

Het was die Tweede Paasdag fors kouder geworden. Maar in een volle tent stookten we elkaar wel warm.

Een van de optredende groepen was "Dommelvolk".

Een uur of 12 laafden we ons aan de muziek en aan het bier.

De Leidse folkgroep "Kees Ouwejan en Makkers" deed ook mee.

De hoofdact was de Schotse groep "Silly Wizzard". 

De tijden veranderen, maar één weerspreuk blijft recht overeind staan: april doet wat hij wil!